احمدرضا احمدی ؛ یه دفعه قرار بگذاریم ، بشینیم آه بکشیم

احمدرضا احمدی استاد معنا بخشیدن به اتفاقات و لحظات معمولی زندگی بود، از دل هر اتفاق یا هر جریان روزمره ای یک مفهوم یا یک شعر در می آورد.

- عصر ایران ؛ نهال موسوی - امروز پنجشنبه (22 تیر) احمدرضا احمدی به خانه ابدی بدرقه شد، در مراسمی که هنرمندان، دوستان وآشنایان او حضور داشتند، طبق خواسته خود او پیکرش از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان راهی سرای ابدی شد.

او مدت زیادی بیمار بود و امروز روح او از آن جسم خسته پربست.

اگرچه او به عنوان یکی از تاثیرگذاران بر شعر معاصر شناخته شده است اما او در زمینه ادبیات، نقاشی، موسیقی، سینما و .

هم فعال بود.

صدای احمدرضا احمدی در خواندن شعر یا متن هم بسیار تاثیرگذار و لحن و سبک خاص خودش را داشت.

اشعار بسیاری از شاعران کلاسیک و نو را در سال های پیش و پس از انقلاب، بر روی نوار و صفحات موسیقی با صدای او ضبط شده است.

فروغ فرخزاد در نامه ای به او نوشته بود: هر چیزی که به وجود می آید و زندگی می کند تابع یک سلسله فرم ها و حساب های مشخصی است و در داخل آن ها رشد می کند.

شعر هم همین طور است و اگر تو بگویی نه، و دیگران بگویند نه، به نظر من اشتباه می کنند.

اگر نیرویی را در یک قالب مهار نکنی، آن نیرو را بکار نگرفته ای و هدر داده ای، حیف است که حساسیت تو هدر برود و حرف های قشنگ و جاندار تو، فرم هنری را پیدا نکنند.