مادرم یک تنه زمین گندمی همسایه را درو کرد+تصویر+فیلم

34 سال از رحلت امام خمینی(ره) گذشته است.

این سال ها نه خیلی دور است نه خیلی نزدیک.

در میان اجتماع مردم رفتیم با آن ها هم کلام شدیم تا دلیل حضورشان را با وجود این همه گرانی و دغدغه های معیشتی و فرهنگی بپرسیم.

- گروه زندگی - سودابه رنجبر:راه همان راه است.

دل همان دل.

اما مردم پیرتر شده اند.

مردم پیر بشوند عادی است! اما پیر شدن زن و مرد جوان زندگی من نه! حداقل برای من اصلاً عادی نیست! این را چند روز گذشته، بیشتر از قبل فهمیدم.

از همان روز که قرعه مأموریت حاشیه نگاری مراسم سی و چهارمین سالگرد ارتحال امام به نامم افتاد.

از همان روز بیشتر زل زدم به صورتشان به دستانشان به چشمانشان.

آن قدر که صبح روز 14 خرداد سال 1368 جلوی چشمانم زنده شد.

همان صبحی که زن و مرد جوان همه شب را نخوابیده بودند تا حمدِ شفا بخوانند.

همان صبحی که هیچ کس در خانه ما سر سفره صبحانه ننشست و نان داغ بیات شد.

همان صبحی که مرد جوان سر سفره لب هایش لرزید و رو به زن جوان گفت: امام رفت .

راستش برای اولین بار بود دیدم که اشک پدر چکید! پدر بعد از گفتن این جمله هنوز نفس نکشیده بود که مادر ضجه زنان به سمت حیاط دوید تا به آسمان نزدیک تر باشد.

همان موقع بود که شاعر شدم.

انگار در نگاه من دخترکِ عاشق پیشهِ پدر، سیل آمده باشد و مرا با خودش برده باشد همان موقع بود که امام را از اشکِ پدرِ جوانم شن�