مثنوی حسین خزایی برای سالگرد شهادت مصطفی چمران

حسین خزایی شاعر آیینی و انقلابی جوان کشورمان به مناسبت چهل و دومین سالگرد شهادت مصطفی چمران، مثنوی سرود.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، حسین خزایی شاعر آیینی و انقلابی جوان کشورمان به مناسبت چها و دومین سالگرد شهادت مصطفی چمران مثنوی سروده است که در ادامه می خوانیم.

هر چه غیر از سوختن! اِجحاف بر پروانه است ظُلم! مرگ یک چریک پیر، کُنجِ خانه است حیف می شد! رفتنت با اتفاقی ساده بود پُشت میزی پَست، یا در پیچ های جاده بود چند میدان و خیابان را بِنامَت کرده ایم مدّعی هستیم! در حَقّت قیامت کرده ایم غافل از اینی که انسان! چارچُوبش جسم نیست مصطفی چمران! فقط یک تابلو یا اسم نیست کاش می شد! چند تا چمران دیگر داشتیم کاش! بر چیزی که می گفتیم باور داشتیم پاوه، دهلاویه یا لبنان، چه فرقی می کند؟ موقع تکلیف، این با آن! چه فرقی می کند؟ ناخدا در روز طوفانی مشخص می شود در عمل، عُمقِ مسلمانی مشخص می شود کربلا محدود در جغرافیایی خاص! نیست شرطِ عاشورایی ماندن، بجز اخلاص نیست جنگ، حتّی بر اَنار پاوه هم تأثیر داشت سینه دیوارهای شهر، زخمِ تیر داشت گرچه ما ماسوله ای در خون شناور دیده ایم بین گلدان، شمعدانی های بی سر دیده ایم کاش می شد! باز هم شیپورهای جنگ را.