امروز با حافظ : خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

خوشا ما ایرانیان که حافظ را داریم.

- به هر درش که بخوانند بی خبر نرود طمع در آن لب شیرین نکردنم اولیولی چگونه مگس از پی شکر نرود سواد دیده غمدیده ام به اشک مشویکه نقش خال توام هرگز از نظر نرود ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدارچرا که بی سر زلف توام به سر نرود دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجاییکه هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود مکن به چشم حقارت نگاه در من مستکه آبروی شریعت بدین قدر نرود من گدا هوس سروقامتی دارمکه دست در کمرش جز به سیم و زر نرود تو کز مکارم اخلاق عالمی دگریوفای عهد من از خاطرت به در نرود سیاه نامه تر از خود کسی نمی بینمچگونه چون قلمم دود دل به سر نرود به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفیدچو باشه در پی هر صید مختصر نرود بیار باده و اول به دست حافظ ده