«پیتر بروک» کارگردان پیشگام تئاتر اهل بریتانیا که هنر تئاتر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داد، در سن 97 سالگی درگذشت.
- پیتر بروک کارگردان پیشگام تئاتر اهل بریتانیا که هنر تئاتر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داد، در سن 97 سالگی درگذشت.
به گزارش سایت قطره و به نقل ازهمشهری آنلاین به نقل از گاردین، پیتر بروک کارگردان بریتانیایی الاصل که برنده جوایز تونی و اِمی بود، اما بیشتر به خاطر فعالیتش در عرصه تئاتر از اجرای مارا/ساد و ایرما لا دوس در برادوی تا آثار تجربی مانند ماهابارتا شناخته می شود، در سن 97 سالگی در شهر پاریس درگذشته است.
یکی از آخرین کارهای بروک در 92 سالگی تئاتر زندانی بود که نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده داشت و آن در پاریس و همچنین جشنواره ادینبورگ و تئاتر ملی لندن روی صحنه برد.
وقتی سعید پورصمیمی ریچارد سوم شد اعتراض به حضور معتمدآریا! به ما می گفتند اجرایتان تفاوتی با اجراهای جهانی از متن شکسپیر ندارد" پیتر بروک هشت دهه در عرصه اپرا، نمایشنامه، آثار موزیکال و همچنین تولیدات سینمایی و تلویزیونی فعال بود.
پس از دهه ها ارائه رویکردی غیرمتعارف به آثار سنتی از جمله شکسپیر و پوچینی، او به پاریس نقل مکان کرد و در آنجا جسورتر شد و رویکرد تجربی تری را در پیش گرفت.
خاطره انگیزترین اثر بروک نمایش مارا/ساد در سال 1964 است که نمایشی خیره کننده بر اساس نمایش نامه پیچیده پیتر وایس درباره مارکی دو ساد و زندانیان یک آسایشگاه بود.
او پس از اجرای این نمایش در برادوی در سال 1966 برنده جایزه تونی شد و دومین جایزه تونی خود را نیز برای نمایش رویای شب نیمه تابستان دریافت کرد.
بروک در لندن به دنیا آمد و در کالج وست مینستر و مگدالن آکسفورد تحصیل کرد.
اولین کار او به عنوان کارگردان برای دکتر فاستوس در سال 1943 تجربه کرد و از سال 1947 تا 1950، مدیر تولیدات خانه اپرای سلطنتی بود.
او از سال 1950 تا 1970 با کمپانی رویال شکسپیر همکاری کرد که ماحصل آن کارگردانی نمایش های چون شاه لیر با بازی پل اسکافیلد و تیتوس آندرونیکوس با بازی لارنس اولیویه و ویوین لی بود.
بروک در طول زندگی حرفه ای خود، تلاش کرد روال های معمول تئاتری را زیر سوال برد و تا حد امکان مرزها را بشکند.
او در سال 1970، مرکز بین المللی تحقیقات تئاتر، متشکل از بازیگران، هنرمندان و نوازندگان چند ملیتی را تأسیس کرد که سپس به مرکز بین المللی آفرینش های تئاتر تبدیل شد و یک پایگاه دائمی به نام Bouffes du Nord Theatre ایجاد کرد.
گروه تئاتر او با استفاده از اسطوره، افسانه، موسیقی و بداهه گویی کمتر جنبه تئاتری و بیشتر نوآورانه بود.
آنها عموماً از سنت های تئاتر غربی اجتناب می کردند و در اوایل دهه 1970 با کار خود در سراسر خاورمیانه و آفریقا سفر کردند.
بسیاری از نمایش ها به دو زبان فرانسوی و انگلیسی اجرا شد و گاهی اوقات بازیگران متن را بداهه می گفتند و گاهی از هیچ متنی استفاده نمی کردند.
به غیر از بسیاری از آثار نویسندگان نسبتا ناشناخته، نمایش هایی بر اساس آثار چخوف ، ساموئل بکت ، کاریل چرچیل و آتول فوگارد و اقتباس از موتزارت و الیور ساکس را در این دوره به روی صحنه برده بود.
بروک در عرصه سینما نیز فعال بود و فیلم هایش بیشتر نسخه هایی از کار صحنه ای او بودند: مارا/ساد (1967)، فیلم ضد جنگ به من دروغ بگو (1968)، شاه لیر (1971) و نسخه تلویزیونی هملت در سال 2002.
دو استثنای قابل توجه در کارنامه هنری پیت بروک اقتباس سینمایی سیاه و سفید او از سالار مگس ها اثر ویلیام گلدینگ در سال 1963 و فیلم تاثیرگذار ملاقات با مردان برجسته (1979) بود.
کتاب او در سال 1968 با عنوان فضای خالی که در آن از کاوش مداوم و خودانگیختگی در کار تئاتر حمایت می کرد، به کتاب مقدس و مرجع تئاتر تجربی تبدیل شد که به بیش از 15 زبان ترجمه شد.
زندگی نامه ی او با عنوان زندگی من در گذر زمان در سال 1998 منتشر شد.
کتاب های نقطه تغییر (1987) و هیچ رازی وجود ندارد (1993) نیز به قلم او منتشر شده است.
بروک در سال 1965 نشان فرماندهی امپراتوری بریتانیا و در سال 2013 به نشان شوالیه (فرانسه) را دریافت کرد.
او همچنین در سال 2014 موضوع مستندی به نام پیتر بروک: طناب محکم ساخته پسرش سیمون شد.
کلید واژه ها: تئاتر - کارگردان - پیتر بروک - بریتانیا - درگذشت - سالگی - تئاتر ملی لندن - سعید پورصمیمی - جهان - تاثیر - پاریس - کارگردانی - قرار - نویسندگی - جشنواره - اعتراض - آنلاین - همشهری - زندانی - یکی از - جهانی - گزارش - جوایز - برنده - آخرین - صحنه - سعید - حضور - لندن - آثار
