تیغ واسطه ها بر گلوی عشایر/فروش دام با سن و وزن کم به دلیل کمبود علوفه

عشایر منطقه رفسنجان با انتقاد از حمایت نشدن از سوی دولت در خصوص علوفه دام های خود، مشکل آب را هم مطرح می کنند و خواستار حمایت واقعی دولت هستند و معتقدند علوفه ای که دولت یارانه ای می دهد فقط به اسم یارانه ای اما با قیمت چندین برابر است.

- خبرگزاری فارس _کرمان؛ زهرا بمی: شنیدن نام عشایر همیشه ذهن انسان را به یک فضای سرسبز و حضور زنان و مردانی که در حال تولید کشک و روغن و دوشیدن دام هستند، می برد، زنانی که کودکان را بر پشت خود بسته و مشک دوغی آویزان و در حال تکان دادن و در سوی دیگر اجاقی در حال سوختن و ظرفی روی آن در حال جوشیدن، سوی دیگر زنانی نان می پزند و کودکان در حال بازی، سیاه چادرهایی برپاست و مامن گهواره نوزادانی است که قرار است بزرگ شوند و همپای پدران و مادران خود کار کنند.

آن قدر فضا مفرح و دل انگیز است؛ گویی بهشت همین جاست و همیشه به حال عشایر غطبه می خوریم که چنین زندگی دور از دود و صدا و داد و بیدادهای شهر دارند و فارغ از رنج کوچ و سختی راه اما چه زندگی زیبایی برای خود انتخاب کردند.

اما طی این سال ها، خشکسالی های پی درپی به ویژه برای عشایر رفسنجانی زیبایی گذشته را از زندگی عشایر گرفته و علی رغم اینکه با وجود زندگی در دشت نیازی نبود غصه آب و علوفه دام های خود را بخورند، این سال ها دغدغه اصلی شان همین شده است و دولت هم صدای