به جای لباس میهمانی ویتامین دی می خرم!

تجربه زندگی من نشان می دهد با اینکه اصلاً خرج لباس و ظاهرم نکرده ام اما خرج های دیگرم به خاطر کرونا و ماندن در خانه خیلی زیاد شده، مثال واضحش را برایتان بگویم استفاده ام از اینترنت چند برابر شده است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایمنا"، روزنامه ایران نوشت: این ویروس جدید که آمد خیلی چیزها را عوض کرد؛ شما با این گزاره موافقید یا نه؟ اشتباه نکنید منظورم فقط ماسک زدن و تغییر الگوی ارتباطات و فاصله گذاری اجتماعی نیست، انگار سبک زندگی خیلی هایمان هم با شیوع کرونا عوض شده.

سهیلا می گوید کرونا باعث شد کلی از مصرف گرایی اش کم شود و کمتر خرید کند: راستش هر وقت می رفتم دوری توی خیابان بزنم سر از یک پاساژ و مرکز خرید درمی آوردم و معمولاً هم دست خالی برنمی گشتم اما کرونا که آمد و چند ماهی قرنطینه بودم و خرید نکردم دیدم زندگی این طوری هم می گذرد.

بعد کم کم سراغ کمد لباس هایم رفتم و دیدم چقدر لباس استفاده نکرده دارم.

چقدر کیف و کفش دارم که فقط یک بار از آنها استفاده کرده ام.

بعد با خودم تصمیم گرفتم خرید نکنم و سر قولم با خودم هم ماندم.

اگر خرید ضروری داشته باشم انجام می دهم اما خرید هرازگاهی و اتفاقی را کاملاً کنار گذاشتم الان هم که نزدیک سال نو شده برخلاف هر سال تا حالا چیزی نخریده ام.

انگار سال های قبل با خودم یک قرارداد نانوشته داشتم که حتماً در آستانه سال جدید خرید کنم.

فکر می کردم سال نو است و خریدش، اما الان می بینم چه فکر بیهوده ای بوده.

کرونا اگر برای من یک دستاورد مفید داشته هم همین بوده.

مادر و پسر دولایه ماسک زده اند در یکی از مراکز خرید شرق تهران در حال خرید لباس می بینمشان؛ در روزهایی که کرونا بیداد می کند و ترس آن توی جان و دل همه هست.

با این همه مرکز خرید کم رونق هم نیست.

مادر و پسر نوجوانش توی دستشان چند پاکت خرید است.

می گویند، خیلی باعجله خرید کرده اند و قصد دارند هرچه سریع تر از پاساژ بیرون بزنند.

بیرون از مرکز خرید می گویند بعد از مدت ها وارد یک مرکز خرید شده اند و هول هولکی چند شلوار و بلوز برای پسر 18 ساله خریده اند.

مادر می گوید: راستش ما از آنهایی هستیم که خیلی رعایت می کنیم کمتر در مراکز شلوغ و سربسته حضور پیدا می کنیم.

خیلی ها باورشان نمی شود اما بعد از یک سال اولین باری است که به یک مرکز خرید آمده ایم و تقریباً نیم ساعته هم خرید کردیم.

فقط امیدوارم خریدهایمان همان چیزی باشد که انتظارش را داشتیم.

راستش انگیزه برای خرید خیلی نسبت به سال های قبل کمتر شده، یعنی از اسفند 98 الگوی رفتار خریدمان هم تغییر کرده.

اصلاً بیشتر دوست دارم پول هایمان را پس انداز کنیم که اگر مشکل و مسأله ای در ارتباط با این بیماری پیش بیاید پول کافی داشته باشیم.

مسأله دیگری هم که ذهنم را مشغول می کند این است که فکر می کنم خیلی ها این روزها اصلاً شرایط خرید ندارند.

بیماری بیشتر شده و همه اینها را که می بینم فقط گرایش به خرید مایحتاج ضروری می بینم و تقریباً هیچ چیز غیرضروری نمی خرم؛ مثل همین حالا که پسرم واقعاً به این لباس ها نیاز داشت و برای خرید پا پیش گذاشتم.

نمی دانم احساس می کنم ویروسی که دنیا را تسخیر کرده انگار روی علاقه های قبلی زندگی ام تأثیر گذاشته و تغییرشان داده.

این واقعاً مسأله صرف بی پولی نیست.

در خرید مواد غذایی هم همین طور عمل می کنم قبلاً خیلی بی محاباتر خرید می کردم انگار آدم نمی داند چه پیش می آید مثل اینکه در ابهام زندگی می کنیم و قدم هایمان را با احتیاط تر برمی داریم، مثل اینکه برنامه ریزی برایمان سخت تر شده.

دست کم روی سبک مصرف زندگی ما خیلی تأثیر داشته است.

فریده را در یک مرکز خرید در مرکز شهر تهران می بینم یک روسری خریده وقتی درباره تغییر الگوهای رفتاری اش بویژه خرید کردن بعد از شیوع کرونا می پرسم کمی فکر می کند: راستش مصرف گرایی ام بعد از شیوع کرونا کم شده اما از نظر اقتصادی زندگی ام هیچ تفاوتی نکرده.

مصرف گرایی کم شده چون مثلاً انگیزه ای برای خرید لباس میهمانی و کیف و کفش ندارم چون عملاً جایی نمی روم مثلاً الان این روسری را که دستم می بینی از سر نیاز خریده ام.

تجربه زندگی من نشان می دهد با اینکه اصلاً خرج لباس و ظاهرم نکرده ام اما خرج های دیگرم به خاطر کرونا و ماندن در خانه خیلی زیاد شده، مثال واضحش را برایتان بگویم استفاده ام از اینترنت چند برابر شده.

هفته ای 30 هزار تومان پول اینترنت می دهم.

به خاطر ترس از کرونا دائم ویتامین و مکمل غذایی استفاده می کنم که همه گرانند.

ماهانه حدود 400 هزار تومان خرج این داروها می کنم.

پس نمی توانم بگویم مصرف گرایی کم شده فقط می توانم بگویم مصرف گرایی مدلش عوض شده.

قبل از کرونا اگر من ترجیحم این بود لباس میهمانی بخرم الان ترجیح می دهم یک چیز مفیدتر بخرم تا مریض نشوم.

منظورم این است مصرف گرایی برای من تغییر شکل داده.

تازه کسانی را دور بر خودم می بینم که دائم درحال خرید آنلاین هستند.

من فکر می کنم تنها سبک زندگی مان عوض شده.

نفیسه در هلند زندگی می کند و معتقد است رفتار مصرف گرایی مردم در دوران کرونا در این کشور هم عوض شده است: اینجا همه کافه ها و موزه ها و مکان های هنری و فرهنگی بسته اند و مردم کمتر پول خرج می کنند دیگر کنسرت و سینمایی در کار نیست ولی در مقابلش فرهنگ سفارش دادن آنلاین زیاد شده مردم هرچه بخواهند و نخواهند آنلاین سفارش می دهند و اینجا هم واقعاً همه چیز آنلاین پیدا می شود.

این واقعاً نیاز به بررسی دقیق دارد که خرید آنلاین آیا واقعاً مصرف گرایی را جور دیگری نکرده؟ مریم می گوید همیشه زمان رسیدن سال نو عادت داشته چند ظرف جدید یا لیوان چایی خوری جدید بخرد: اینها را یک جور تغییر در زندگی ام می دانستم یک جور نو کردن.

اما الان چون می دانم قرار نیست میهمانی به خانه ام بیاید این کار را نمی کنم چون همه چیز هم چند برابر قبل شده لزومی نمی بینم خرید جدید کنم به هر حال یک بخش خرید کردن هم برای این است که از میهمان پذیرایی کنیم.

درباره لباس هم معمولاً لباس هایی مخصوص عید می خریدم اما الان لزومی نمی بینم یا خوراکی هایی که برای عید می خریدم مثل شیرینی و آجیل کاملاً از سبد مصرفی ما حذف شده است.

در خیابان سهروردی تهران مشغول خرید کاغذ دیواری است، مغازه هایی که همیشه نزدیک سال نو پر از آدم بود اما این روزها رونق زیادی ندارد.

مرد می گوید: فکر کردم امسال که کار خاصی برای عید نکرده ایم حداقل یک دیوار خانه مان را عوض کنیم.

خودت ببین چقدر همه مغازه ها خلوتند انگار مردم حال و حوصله ندارند.

راستش فکر می کنم بخش زیادی از مخارجی که می کردیم برای این بود که می خواستیم خانه مان را برای میهمان ها عوض کنیم.

یک فایده کرونا کم شدن رفت و آمدها و چشم وهم چشمی ها است.

علی در یکی از پاساژهای مرکز شهر تهران مغازه لباس فروشی دارد: سال قبل ما و شب عید پارسال کاملاً از دست رفت یعنی از ابتدای اسفند که کرونا آمد همه چیز خراب شد.

در طول سال هم مشتری های ما فقط بر اساس نیاز خرید کردند و من ندیدم کسی برای مسافرت داخلی و خارجی و میهمانی خرید کند.

یعنی همه برحسب نیاز خرید می کردند.

شب عید امسال مردم بیشتر خرید می کنند.

من مشتری هایی را می بینم که دقیقاً یک سال و خرده ای است که ندیدم شان چون ما مشتری های ثابت زیاد داریم بعد ناگهان با قیمت هایی مواجه می شوند که تقریباً دوبرابر پارسال شده اند و از دست ماهم شاکی می شوند.

همه اینها قدرت خرید را کم می کند یعنی شاید مسأله کم خرید کردن فقط کاهش مصرف گرایی نباشد چون درآمدها تغییر زیادی نکرده و از آنجایی که لباس هم جزو اقلام ضروری نیست راحت از سبد خرید مردم حذف می شود.

امسال همچنان وضع بازار خراب است و ما شب عید مثل سال های قبل اصلاً نداریم و مردم -دست بالا- مثل مواقع عادی سال خرید می کنند.

برخی شاید وقتی به مراکز خرید می آیند جمعیت زیادی را ببینند اما من می گویم 80 درصد جمعیتی که در مراکز خرید می بینیم تماشاچی هستند یا چیزهای خیلی دم دستی می خرند که فقط دست خالی برنگردند.

هرچقدر هم بخواهیم انکار کنیم کرونا خیلی چیزها را عوض کرده نه تنها در این یک سال خیلی هایمان خودمان را با شرایط موجود تطبیق دادیم که مجبور شدیم در زندگی گذشته مان هم بازنگری کنیم حالا چقدر این اثرات در دنیای پس از کرونا باقی خواهد ماند، هنوز کسی نمی داند.

کلید واژه ها: کرونا - فاصله گذاری اجتماعی - لباس - زندگی - استفاده - روزنامه ایران - خرید - فاصله گذاری - ویتامین دی - مصرف گرایی - شیوع کرونا - مرکز خرید - سبک زندگی - ارتباطات - میهمانی - ویتامین - اجتماعی - اینترنت - قرنطینه - روزنامه - خیابان - اشتباه - گزارش - ویروس - تغییر - برابر - پاساژ - گرایی - ایران - نشان