آنتونی بیلنکن؛ دیپلمات گیتاریست و روح منفصل بایدن

ایرنا- آنتونی بلینکن، دیپلمات گیتاریستی که او را روح منفصل بایدن نامیده اند، سکان هدایت وزارت خارجه آمریکا را بر عهده گرفته است.

او قرار است دیپلماسی آمریکا را مسیر اصلی بازگرداند، - مانع بزرگ پیش روی او وزارتخانه ای به شدت تضعیف شده و مملو از ایدئولوگ های بله قربان گوست.

هنگامی که نام آنتونی بلینکن به عنوان گزینه بایدن برای وزارت خارجه مطرح شد، مصاحبه ای از او در شبکه های اجتماعی بازنشر شد؛ مصاحبه ای مربوط به پنج سال پیش با یک شخصیت عروسکی در تلویزیون.

آن زمان، بلینکن معاون وزیر خارجه بود و در مصاحبه با گروور Grover، عروسک آبی رنگ گفت: همه ما چیزهایی برای یاد دادن و یادگرفتن داریم حتی آن موقع که فکر می کنیم هیچ وجه اشتراکی میان ما نیست.

این بهترین جمله ای بود که می توانست تفاوت شخصیتی و رفتاری او را با مایک پمپئو نشان دهد.

آنطور که اطرافیانش می گویند، بلینکن به لحاظ رفتار و خلق و خو، در نقطه مقابل پمپئو ایستاده است.

به همان نسبت که پمپئو از موضع تکبر و غرور حرف می زند، بلینکن با سلاح تواضع کار خود را پیش می برد.

چرا تواضع؟ چون به گفته او "کارهای زیادی در داخل کشور داریم تا انجام بدهیم و به امور بیرونی برسیم.

چون بسیاری از مشکلات جهان به ما مربوط نیست ولی بر زندگی ما تاثیر می گذارد.

" یک آمریکایی در اروپا آنتونی بلینکن بیش از آن که آمریکایی باشد، بین المللی است.

23 فروردین 1341 در نیویورک بدنیا آمد.

پدرش دونالد بلینکن یک دیپلمات عالی رتبه بود؛ از یهودیانی با تبار مجارستانی.

با این حال او بیش از آنکه وامدار پدر باشد، قدردان پدرخوانده اش است.

مردی از بازماندگان هولوکاست که با مادرش ازدواج کرد و او را با خود به پاریس برد.

در پاریس به مدرسه رفت و همانجا بود که گیتارزدن را یاد گرفت.

در فارغ التحصیلی، ترانه ای از پینک فلوید به نام "آجری دیگر از دیوار" را نواخت.

فوتبال یاد گرفت و سودای فیلمسازی به سرش افتاد.

عادت به فوتبال بازی کردن را تا زمانی که در دولت اوباما مشغول به کار شد، از دست نداد.

در آن زمان در تیم کارکنان وزارت خارجه بود و هر هفته با دیپلمات های خارجی و روزنامه نگاران مسابقه می داد.

راب مالی که در پاریس با بلینکن هم مدرسه ای بود درباره او می گوید: تونی در پاریس یک آمریکایی بود.

با همان فرهنگ و ارزش های یک آمریکایی آن هم در شرایطی که اطرافش ضدآمریکاییان زیادی قرار داشتند.

او در عین حال می دانست نگاه یک فرانسوی به آمریکا چگونه است".

بلینکن بعدها به آمریکا بازگشت و در هاروارد علوم اجتماعی خواند.

در آن زمان عضو شورای سردبیری یک نشریه دانشجویی شد.

فارغ التحصیل شد و در نیویورک و پاریس کارآموزی وکالت کرد.

حسرت فرصت های از دست رفته رسانه های اروپایی می گویند مهارت های دو زبانه بلینکن اعصاب فرسوده شریکان غربی آمریکا را آسوده خواهد کرد.

آنها اطمینان پیدا می کنند که آمریکا به عنوان یک بازیکن تابع مقررات به تیم بازگشته است.

هرچقدر پمپئو خشک و خشن است و شق و رق و محکم حرف می زند، زبان بلینکن نرم است.

می گویند عادت به خود انتقادی دارد و همین دو خصوصیت برای برقراری هر رابطه ای کافی است.

بلینکن را روح منفصل بایدن هم خوانده اند.

او در دو دهه نزدیک به بایدن بود.

ابتدا در شورای امنیت ملی دولت بیل کلینتون مشغول به کار شد و در سال 2002 مشاور سیاست خارجی بایدن شد.

در رقابت ناکام بایدن در انتخابات 2008 همراه او بود و پس از آنکه بایدن معاون اوباما شد به عنوان مشاور امنیت ملی او به کاخ سفید برگشت.

چهره او در گوشه ای از عکس مشهور دولت اوباما قابل مشاهده است، عکسی که در آن مقامات دولت در حال مشاهده به دام افتادن بن لادن هستند.

در دو سال پایانی دولت اوباما او معاون وزیر خارجه شد و اکنون پس از بازگشت به ساختمان وزارت خارجه حسرت آن دوران را می خورد، حسرت فرصت های از دست رفته.

بلینکن به سی بی اس نیوز گفت: "ما نتوانستیم جلوی از دست رفتن بسیاری از زندگی ها را بگیریم.

در جلوگیری از بی خانمان شدن ها شکست خوردیم.

غم آنها اغلب اوقات مرا رها نمی کند.

" بلینکن جزو امضا کنندگان نامه سرگشاده به اوباما در سال 2018 هم بود که در آن به حمایت آمریکا از عربستان درجنگ یمن اعتراض شده بود.

امضا کنندگان نامه نوشته بودند این حمایت نه تنها به محدود کردن یا پایان جنگ کمکی نکرده بلکه به چک سفید امضای ترامپ انجامیده که ویرانی های بسیاری به بار آورده است.

با این پیشینه، انتظار می رود او در دولت بایدن به سمت پایان درگیری نظامی آمریکا در این منطقه برود.

هرچند برخی نسبت به حضور بلینکن در وزارت خارجه آمریکا خوش بین هستند ولی رشیده طلیب نماینده کنگره که حامی حقوق فلسطینیان است می گوید امیدوارم او نخواهد مرا در انتقاد از نتانیاهوی نژادپرست و سیاست های غیرانسانی او ساکت کند.

گیتاریست و آوازخوان دیپلمات دمکرات در دوران روی کار آمدن ترامپ بخت خود را در عرصه هایی غیر از سیاست هم آزموده است.

در این مدت دو ترانه خواند که البته چندان نگرفت.

ترانه نخست او را کاری آماتور همراه با شوخ طبعی ارزیابی می کنند ولی ترانه دوم او کمی جدی تر است اما شاهکار نیست.

ترانه ای که ارزش درنگ را دارد.

استفان تامپسون منتقد موسیقی می گوید" این ترانه با کارهایی که اسلاف بلینکن همچون مادلین آلبرایت و الکساندر هیگ خواندند، قابل قیاس نیست.

با این حال باید جشن گرفت که مسئولان سیاسی می خواهند دستی در هنر داشته باشند.

اگروزیر خارجه احساس کند ارزش دارد آواز بخواند می تواند به همدردی هایی بینجامد که به آن نیاز داریم".

امیدواری چینی ها کارشناسان و محافل دیپلماتیک و رسانه ای چین از روی کار آمدن بلینکن استقبال کرده اند.

لوشیانگ تحلیلگر آکادمی علوم اجتماعی پکن می گوید فکر می کنم بلینکن پنجره ای باز خواهد کرد که امکان گفت و گوی دو طرف را فراهم می کند.

وانگ یونگ مدیرمرکز مطالعات آمریکایی در دانشگاه پکن هم می گوید در مقایسه با مایک پمپئو که با چین آشنایی نداشت و ذهنیتی جنگ سردی داشت، بلینکن عملگراتر است.

با وزیرخارجه بلینکن، زمینه همکاری در تغییرات آب و هوایی، بهداشت عمومی و کنترل بیمارهای همه گیر مانند کووید 19 وجود دارد.

در عین حال که رقابت در تعیین دستورات منطقه ای و بین المللی هم در جریان خواهد بود.

بلینکن پیش از این از رویکرد دولت ترامپ نسبت به چین انتقاد کرده و آن را بی اثر دانسته است.

او جداسازی اقتصاد آمریکا از چین را مردود می داند و معتقد است این کار غیرواقعی و در نهایت ضد تولید است.

می توان از هم اکنون پایان آن دیپلماسی در آمریکا را به شکل گیری "دیپلماسی گرگ های مبارز" درچین انجامید را اعلام کرد، اما اینکه واشنگتن کدام روش را برای حل اختلافات با چین در پیش خواهد گرفت، هنوز مشخص نیست.

اجماع سازی در عرصه بین المللی و بازگشت به برجام بلینکن معتقد است "یک کشور هرچقدر هم قدرتمند باشد نمی تواند به تنهایی در عرصه جهانی موفق شود" به همین خاطر در مقابل سناتورهایی که می خواستند صلاحیت او را برای وزارت خارجه محک می زدند، گفت: "مطمئن هستم آنقدر قدرت داریم که بتوانیم دیگران را برای رسیدن به هدف مشترک بسیج کنیم".

این همان نکته ای است که محمد جواد ظریف به عنوان تفاوت اساسی سیاست خارجی بایدن با ترامپ می بیند.

ظریف به روزنامه اطلاعات گفت " سیاست خارجی آقای بایدن تفاوت اساسی با سیاست خارجی دوره ترامپ دارد.

بر این اساس که دنبال ائتلاف سازی و اجماع سازی جهانی است.

همه کسانی راهم که از دوران اوباما با خود همراه کرده، افرادی هستند که در اجماع سازی جهانی نقش قابل توجهی دارند.

او با ارائه یک گفتمان منطقی تر می تواند کشورهای بیشتری را دور خود جمع کند".

گفته شده او همراه با بایدن تیمی از کارشناسان را تشکیل می دهد و سیاستی فرایندمحور در پیش خواهد گرفت.

البته برای این کار باید وزارتخانه ای به شدت تضعیف شده، تهی و ناکارآمد و مملو از ایدئولوگ های نالایق را بازسازی کند که چیزی از دیپلماسی نمی دانند.

او اگر بخواهد موفق شود باید بر خلاف ترامپ و پمپئو که تیمی از مردان و زنان بله قربان گو در اطراف خود جمع کرده بودند، تیمی از رقبا برای نبرد داخلی بسازد و با آنها بهترین ایده ها را برای آینده طراحی واجرا کند.

بلینکن در مذاکرات هسته ای در تیم مذاکره کننده آمریکا حضور نداشت و به هیچ جلسه ای نیامد ولی می گویند در مقامی که بود؛ علی القاعده از جزییات مذاکرات و توافقات آگاه بود.

این یعنی، نه تنها از صفر شروع نمی کند، که احتمال زیاد دارد از همان نقطه ای به مسیر ادامه دهد که دولت اوباما تمام کرد.

او نگاهی مثبت به توافق هسته ای ایران دارد و معتقد است توافق هسته ای به رغم محدودیت هایش موفق عمل کرده و شدیدترین بازرسی ها را درمورد ایران به همراه داشته است.

همچنان که از مشی او انتظار می رود، قصد دارد همراه با "متحدان و شرکای آمریکا" بار دیگر یک صف تشکیل دهد و زمینه دستیابی به توافقی دیگر را فراهم کند.

توافقی که به گفته او "طولانی تر و مستحکم تر" باشد.

اینکه آیا در دوران او آمریکا به توافق هسته ای بازخواهد گشت؟ بلینکن می گوید: اگر ایران به اجرای تعهداتش بازگردد، ما نیز این کار را خواهیم کرد.

با این حال وزیر خارجه آمریکا برآورد می کند که تا آن زمان راهی طولانی در پیش است و در طول این مسیر، واشنگتن گام های تهران را زیر نظر دارد.

تیم دیپلماسی کهنه کار در ایران برای دستگاه دیپلماسی ایران، تا آنجا که وزیر امور خارجه، معاون سیاسی و نماینده دائم در سازمان ملل گفته اند، تفاوتی نمی کند که چه کسی در راس وزارت خارجه آمریکا باشد.

ملاک ارزیابی برای ایران، سیاست ها و گام های عملی است.

ایران تا این زمان تاکید کرده که گام اول را باید آمریکا بردارد و آن هم رفع تحریم ها علیه ایران است.

با این اوصاف تحریم های ایران سد بزرگی پیش پای او است.

با این حال روش متفاوت وزیر خارجه کنونی آمریکا در ایران هم روشی همسان می طلبد.

ایران آن طور که با پمپئو برخورد می کرد با بلینکن رفتار نخواهد کرد.

پمپئو درشت می گفت و درشت هم می شنید اما بلینکن را به نرمخویی می شناسند و این یعنی ایران هم نیاز به ادبیات دیپلماتیک متناسب دارد، و نیز در پیش گرفتن روشی که در عین حفظ چارچوب های ترسیم شده و عبور نکردن از خطوط قرمز و چارچوب امنیت ملی بتواند به خوبی پاسخگوی تاکتیک ها و روش های دولت کنونی آمریکا باشد.

اگر تیم دیپلماسی آمریکا کهنه کار است، ایران نیز نیازمند تیم دیپلمات های کهنه کار است.

کلید واژه ها: آنتونی بلینکن - بلینکن - وزارت خارجه - مصاحبه - آنتونی - وزارت خارجه آمریکا - گیتاریست - بایدن - معاون وزیر خارجه - خارجه - وزارت - شبکه های اجتماعی - دیپلمات - آمریکا - رفتار - عروسک - شخصیت - وزیر خارجه - معاون وزیر - مایک پمپئو - وزارتخانه - دیپلماسی - اجتماعی - بازنشر - بهترین - عروسکی - تفاوت - تضعیف - گزینه - پمپئو