در 12 فوریه 2011 جوانان مصری شجاعت و راه حلشان را به دست آوردند.
اما 10 سال بعد، آن ها تبدیل به یک داستان عبرت آموز شدند.
- سال ها پیش، بهار عربی صد ها هزار نفر از مصریان را، با فریاد نان، آزادی و عدالت اجتماعی به خیابان آورد.
جوانان مصری انقلاب خود را آغاز کرده بودند و ابزار آن ها صفحه کلید (کیبورد)، وبلاگ و رویای بزرگ تغییر بود.
سال 2006 بود.
جوّ وبلاگی در مصر در حال شکل گیری بود.
متاثر از وبلاگ های عراقی که واقعیت تهاجم آمریکا به کشورشان را نشان می دادند.
فضایی خالص بود، جایی که حکومت کنترلی بر آن نداشت و محتوا خام بود.
در کل فضایی بود فردی، بدون هیچ گونه محدودیت، تلقین و سانسور.
همچنین آغاز باز بیداری سیاسی بود.
جنبش کفایه بسیج عمومی را آغاز کرده بود و مردم را از تمامی طیف های سیاسی کنار یکدیگر جمع می کرد.
خواسته آن ها جلوگیری از انتقال قدرت به پسر حسنی مبارک، دیکتاتور مصر بود.
نه به جانشینی شعار و آواز آن ها بود و این هدف آن ها را کنار هم گرد آورد.
در کنار این پتانسیل، جنبش خیابانی محدودیت هم داشت و آن محدودیت این بود که جوانه های این جنبش مجازی توسط بلاگر هایی از تمام گروه های فکری سکان داری می شد.
بعضی از این امکان جدید نشر عقاید به عنوان پلت فرمی برای انتقال نظرات و ستایش از کار کمپین مردمی روی مشکلات مهم سیاسی و اجتماعی نظیر: نقض حقوق بشر، شکنجه پلیس و آزار و اذیت جنسی استفاده می کردند.
بعضی هم از آن به عنوان دفترچه خاطرات روزانه عمومی، نگارش نظر و عقیده درباره مطالب تحریک آمیز، به امید گشودن یک مباحثه و بازاریابی موضع خوانندگان شان در خصوص تابوهایی مانند مسائل جنسی استفاده می کردند.
از فضا چنین بر می آمد که اتفاقی عظیم در شرف روی دادن است.
فضای بلاگ نویسی، رسانه های پرمخاطب را با جسارت موجود در مباحث تابوشکنانه خود شوکه کرد و سرعت تبدیل شدن افراد به حاشیه رانده شده در این فضا به نقاط توجه در رسانه ها چنان بالا بود که باعث غافلگیر شدن مقامات شد.
به طوری که فرصت کافی برای واکنش نشان دادن به آن نداشتند.
کلید واژه ها: وبلاگ - عدالت اجتماعی - جوانان - آغاز - مصری - انتقال قدرت - سیاسی - فضایی - بهار عربی - صفحه کلید - دیکتاتور - گیری - اجتماعی - خیابان - واقعیت - مصریان - بیداری - انتقال - آمریکا - داستان - انقلاب - عدالت - عمومی - تغییر - محتوا - ابزار - فریاد - حکومت - عراقی - زندان
