پوسیده از درون!

«پوسیده از درون» عنوان مقاله ای است که فرانسیس فوکویاما نظریه پرداز معروف آمریکایی از اوضاع تماشایی امروز آمریکا در نشریه فارین افرز نوشته است.

- پوسیده از درون عنوان مقاله ای است که فرانسیس فوکویاما نظریه پرداز معروف آمریکایی از اوضاع تماشایی امروز آمریکا در نشریه فارین افرز نوشته است.

او می گوید: آمریکا دو شقه شده است.

فوکویاما کسی بود که بعد از فروپاشی شوروی، دموکراسی لیبرال، آن هم از جنس آمریکایی را بی بدیل می دانست و تنها استاندارد حقیقی مردم سالاری معرفی می کرد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرداغ به نقل از روزنامه رسالت ، پوسیده از درون عنوان مقاله ای است که فرانسیس فوکویاما نظریه پرداز معروف آمریکایی از اوضاع تماشایی امروز آمریکا در نشریه فارین افرز نوشته است.

او می گوید: آمریکا دو شقه شده است.

فوکویاما کسی بود که بعد از فروپاشی شوروی، دموکراسی لیبرال، آن هم از جنس آمریکایی را بی بدیل می دانست و تنها استاندارد حقیقی مردم سالاری معرفی می کرد.

ترامپ بالاخره کاخ سفید را ترک کرد و با حوادث تلخی، هزینه ای سنگین بر روی دست نظام سیاسی آمریکا در داخل و خارج گذاشت.

مراسم تحلیف با اعلام حکومت نظامی زیر سرنیزه برگزار شد.

بیش از 25 هزار نیروی پلیس، گارد ملی و ارتش فقط در واشنگتن مأمور شدند تا نگذارند بی آبرویی که در حمله کنگره آمریکا اتفاق افتاد، تکرار شود.

قرار است نظامیان آمریکا تا بهار 1400همچنان در پایتخت این کشور و 50 ایالت در حال آماده باش باشند.

جهانیان شاهد بودند، انتقال قدرت در آمریکا مسالمت آمیز صورت نگرفت و این نشان دهنده آن بود که کارآمدی دموکراسی در نظام سیاسی آمریکا کارکرد خود را از دست داده است.

فیلسوفان سیاسی در آمریکا دیگر قادر نیستند نظام دانایی این کشور را با تصمیم سیاسی و تصمیم گیری در نظام اجرایی پیوند زنند.

آن ها می گفتند: چگونه حکومت کردن با ساز و کارهای عقلانی مهم است نه این که چه کسی باید حکومت کند.

اما امروز به این ادراک رسیده اند که مقوله چه کسی باید حکومت کند، هم مهم است.

عاقبت حکومت یک فرد فاسق، فاسد، قمارباز و زن باره در رأس هرم قدرت حوادث فضاحت باری است که در مریی و منظر جهانیان به صورت عریان به نمایش درآمد.

اکنون داد فوکویاما درآمده و او فریاد می زند: ترامپ روند افول آمریکا را با سرعتی حیرت انگیز جلو انداخته است.

او می گوید: ما به دوپارگی فرهنگی رسیده ایم! متأسفانه ما یک نظام رصد در دستگاه دیپلماسی خارجی خود از دوستان و دشمنان ایران نداریم.

وزارت خارجه ما در ارزیابی معادلات رقابت در انتخاب ریاست جمهوری آمریکا به این نتیجه رسیده بود که ترامپ رأی می آورد.

اظهارات تیرماه گذشته وزیرخارجه ما همین فهم را واتاب می داد.

حال آنکه سوخت موتور نه به ترامپ تأمین شده بود و یک اراده سیاسی قوی شکل گرفته بود که ترامپ را از کاخ سفید بیرون کند و بیرون هم کرد.

اما ترامپ و ترامپیسم، یک واقعیت انکارناپذیر به عنوان یک پدیده در نظام سیاسی آمریکا باقی خواهد ماند.

ترامپ بخش اعظمی از سرمایه اجتماعی جمهوری خواهان را اکنون به سرقت برده و قرار است با تشکیل حزب میهن پرستان شرارت سیاسی خود را ادامه دهد.

او یک تفکری را در آمریکا نمایندگی می کند که بوی تعفن نژادپرستی و ناسیونالیسم افراطی می دهد.

دموکرات ها در نظر دارند با ادامه استیضاح و عدم کفایت سیاسی در سنا به عمر سیاسی او پایان دهند.

نظام سرمایه داری چه قبل از پدیداری سوسیالیسم و فاشیسم چه بعد از آن نشان داده بود در زیر سقف گفت وگو تعارضات و تضادهای منافع اضلاع و اطراف و اکناف خود را مدیریت می کند و با جهانی سازی هژمونی خود را بی رقیب به اثبات می رساند.

اما حوادث انتخابات چهل و ششمین رییس جمهور آمریکا نشان داد، گفت وگوهای زیر سقف اندیشکده ها و اتاق های فکر دو حزب و نیز مکانیزم های حکمرانی در کنگره و سنا و دادگاه عالی بی نتیجه است.

اردوکشی خیابانی و عربده کشی سیاسی و زدن زیرمیز بازی هم می تواند یک راه حل باشد.

این که در درون هسته مرکزی سرمایه داری جهانی در داخل آمریکا و در خارج شرکای آمریکایی چه می گذرد ما بی خبریم.

متأسفانه دستگاه اطلاعاتی ما و بنگاه های رصد سیاسی در این مورد حرفی برای گفتن ندارند.

این که در اردوگاه سرمایه داری چه می گذرد؟ یک سؤال بی پاسخ است! اما این که در کف خیابان های 50 ایالت آمریکا و شنبه های آشوب در فرانسه چه حوادثی را شاهد هستیم را نمی توان با سرکوب پلیس و سکوت رسانه های تحت سیطره صهیونیسم و سرمایه داری را توهم پنداشت.

رنگ و روغن بزک کنندگان سیمای سرمایه داری جهانی در داخل و خارج تمام شده، آنچه از پرده باید برون افتد، افتاده است و اوضاع تماشایی پدید آورده است که باید نشست و دقیق نگاه کرد.

هنوز نیروهای امنیتی به مقرهای خود و سربازان به پادگان ها نرفته اند و در خیابان های ایالات متفرقه آمریکا حضور دارند و معلوم نیست چه زمانی به پادگان ها برگردند.

از این حوادث مهم تر اوضاع سیاسی در داخل سرزمین اشغالی است.

دولت غاصب صهیونیستی با همین پدیده اردوکشی خیابانی و بی ثباتی دولت روبه رو است.

نتانیاهو سعی می کند با بزرگ کردن دشمن خارجی آن را مهار کند.

یک مسئله برای سیاستمداران در کاخ سفید و نظامیان در پنتاگون و فرماندهان نیروهای امنیتی در پلیس و گارد ملی مسلم است و آن این که مدام در نظام سیاسی و اقتصادی آمریکا تولید نفرت و خشم می شود یک جایی باید این تولید را کنترل و مهار کرد.

فقر، بی عدالتی، تبعیض نژادی، بی خانمانی و کارتن خوابی، چهره آمریکا را کریه تر از هر زمان نشان می دهد.

لشکر قابلمه به دستان بیکار از یک طرف و رفتار آنارشیستی جماعت کیوانُان جوانان 25 تا 30 ساله از طرف دیگر، لات بازی پسران مغرور که همگی و یا بخشی از آن ها نیز مسلح و دست به ماشه هستند، ارتش آمریکا را از بیرون از مرزها به داخل کشور آورده است.

آنچه در مراسم تحلیف رخ داد، نشان داد مسئله خیلی جدی تر از آن است که فکر می کنیم.

متأسفانه فهم دستگاه دیپلماسی ما از قدرت آمریکا ناقص است و عمدتا مربوط به هزاره سوم میلادی نیست.

همین عدم فهم در مورد منابع قدرت در ایران اسلامی هم وجود دارد.

ایران امروز از مرحله قدرت در حال ظهور عبور کرده و به عنوان یک قدرت مستقر در منطقه و جهان مطرح است.

روس ها و چینی ها با درک چنین قدرتی بارها اعلام کرده اند که حاضر به برقراری روابط راهبردی با تهران هستند این پیام در دستگاه دیپلماسی ما درست شنیده نمی شود.

به همین دلیل با فهم 50 سال پیش از قدرت آمریکا رفتند مذاکراتی را به نام برجام کلید زدند که محصول آن جز خسارت محض برای ملت ایران هیچ نتیجه ای نداشت.

بیرون کردن صهیونیست ها از لبنان در جنگ 33 روزه ،یک تست نظامی برای ارزیابی قدرت انقلاب اسلامی بود.

صهیونیست ها اگر پیشنهاد آتش بس را نمی دادند از درون فرومی پاشیدند و چیزی از ارتش آن ها باقی نمی ماند.

امروز حزب الله دهها برابر در زمین، هوا و دریا پرقدرت تر شده است.

حماس نیرومندتر شده است.

حیدریون، زینبیون، فاطمیون و نیروهای بسیج و ارتش سوریه یک خط آتش مؤثر در مرزهای این کشور با رژیم صهیونیستی ایجاد کردند.

در عراق حشدالشعبی دست به ماشه است تا پایگاه های آمریکا را با یک اشاره در هم بکوبد.

در یمن نیروهای انصارالله خواب خوش را از سر قارون های عرب بیرون کرده اند.

در ایران ارتش و سپاه ما در شعاع دو هزار کیلومتری خارج از مرزهای ایران تا عمق اقیانوس هند دشمن را رصد می کنند و تست دستگیری سربازان انگلیسی و آمریکایی را در آب های خلیج فارس و زدن پهپاد پیشرفته آمریکایی را با موفقیت پشت سر گذاشته اند و در زدن عین الاسد نشان دادند با قدرت های جهانی شوخی ندارند.

چرا این قدرت در اردوگاه اسلام و انقلاب و آن ضعف و ناتوانی در اردوگاه دشمن درست دیده نمی شود و چرا دستگاه دیپلماسی ما هنوز معتقد است برجام زنده است! چرا قراردادی که آمریکایی ها با افزودن بر تحریم ها هر روز یک لگد تازه بر آن می زنند و بر طبل زیاده خواهی و زورگویی می کوبند، زنده می پندارند؟دیپلمات های ما در وزارت خارجه به همین نطق بایدن در روز تحویل قدرت با زور و سرنیزه نظامیان دقت کنند.

او می گوید: اوضاع آمریکا به شدت شکننده است.

به قول یکی ازتحلیلگران واشنگتن پست این شکنندگی به اندازه شکنندگی یک تخم مرغ است.

او می گوید: آمریکا روی لبه تیغ تیز افول و فروپاشی است.

حکمرانی در آمریکا بر مدار عقلانیت نمی چرخد.

عهد و پیمان با دیوانگان که تکلیف خودشان با مردم و حاکمیت معلوم نیست نتیجه اش همین بلاتکلیفی است که دیپلماسی خارجی ما را در چنبره خود اسیر کرده است.

دولت مصوبه مجلس در صیانت از حقوق ملت و رفع تحریم ها را درست اجرا کند و اشتباهات در محاسبات گذشته را جبران کند، تا دولت جوان، حزب اللهی و انقلابی بتواند در سال 1400 با عزت در معادلات جهانی قدرت نمایی نماید.

محمدکاظم انبارلویی
کلید واژه ها: آمریکا - آمریکایی - تماشایی - استاندارد - درون - دموکراسی - نوشته - معروف - نشریه - اوضاع - امروز - مقاله - فروپاشی - روزنامه رسالت - مردم سالاری - حقیقی - بدیل - روزنامه - سالاری - معرفی - گزارش - رسالت - مردم