کلانتری: شکارچیان غیرمجاز ارشاد ناپذیرند | زورمان برای توقف تولید سلاح شکاری به وزارت دفاع نمی رسد

عیسی کلانتری رییس سازمان محیط زیست و معاون رییس جمهور گفت: از هزاران تقابل محیط بان و شکارچی، الان به سالانه 5تا 6مورد رسیده ایم، عده ای از شکارچیان غیرمجاز ارشاد ناپذیرند.

- کلانتری: شکارچیان غیرمجاز ارشاد ناپذیرند زورمان برای توقف تولید سلاح شکاری به وزارت دفاع نمی رسد" عیسی کلانتری رییس سازمان محیط زیست و معاون رییس جمهور گفت: از هزاران تقابل محیط بان و شکارچی، الان به سالانه 5تا 6مورد رسیده ایم، عده ای از شکارچیان غیرمجاز ارشاد ناپذیرند.

پس اگر محیط بان در این موارد مسلح نباشد، قطعا کشته خواهد شد.

نظر شخصی شما در مورد شکار چیست؟ شکار یک مسئله فنی است و صاحب نظران باید در مورد آن نظر بدهند.

در مواردی که جمعیت حیوانات کم باشد مجوز شکار داده نمی شود.

اما اگر به لحاظ کارشناسی جمعیت فشرده تر، احتمال فراگیری بیماری بیشتر و رقابت غذایی شدیدتر باشد، با نظر کارشناسان، مجوز شکار داده می شود.

ایرادی که به سازمان حفاظت محیط زیست گرفته می شود این است که به جای افزایش مناطق حفاظت شده، در حال افزایش قرق های اختصاصی است.

قرار است با تشکیل شورای عالی حفاظت محیط زیست، از میان 70درخواست مجوز قرق اختصاصی با 30درخواست که بررسی های فنی آنها انجام شده موافقت شود.

درحالی که مناطق شکار ممنوع بارها تمدید می شوند، اما به مناطق 4 گانه ارتقا نمی یابند.

هر دوی این مسائل همزمان رخ می دهد.

با تشکیل شورای عالی محیط زیست، نزدیک به یک میلیون هکتار به مناطق حفاظت شده اضافه خواهد شد.

با این حال در برخی مناطق، پس از بررسی های کارشناسی در حوزه جانوری و شکار، ترجیح می دهیم قرق اختصاصی تشکیل شود.

باید بگویم که البته با همه 30درخواست قرق اختصاصی هم موافقت نخواهد شد.

سالانه معمولاً با یک یا دو درخواست موافقت می شود.

این دو نیز تضادی با یکدیگر ندارند و در موازات هم هستند.

برقراری قرق اختصاصی اتفاق خوبی است.

چون عمده شکارچیان سابق به حامیان محیط زیست در این مناطق تبدیل شده اند و نتایج مطلوبی نیز گزارش شده است.

مثلا تعداد حیوانات زیاد و نگهداری از حیات وحش بهتر شده است.

برخی کارشناسان معتقدند؛ حیوانی که برایش آبشخور و علوفه دستی فراهم و وابستگی به انسان داشته باشد از چرخه حیات وحش خارج می شود و به همین دلیل قرق را دامداری می دانند.

ویژگی قرق همین است.

ما در مناطق حفاظت شده آبشخور می سازیم.

در زمستان های سخت و یا خشکسالی های شدید نیز علوفه رسانی می کنیم.

نمی توانیم حیوان به این دلایل رها کنیم.

به مرگ حیوان به دلیل گرسنگی و تشنگی هم نگهداری از محیط زیست نمی گویند.

قرق اختصاصی امر حفاظتی است و فقط می توانند با نظارت محیط زیست تعداد محدودی از جمعیت داخل قرق را شکار کنند.

مأموران یگان حفاظت گزارشاتی از کاشت موادمخدر در مناطق حفاظت شده در میانکاله و دامنه های زاگرسی کرمانشاه دادند.

چرا مناطق حفاظت شده، درگیر کشت موادمخدر شده و سازمان شما چه اقدام برای جلوگیری از این معضل داشت؟ در مناطق حفاظت شده، مستثنیات زیادی وجود دارد که مردم این مستثنیات را با مناطق حفاظت شده اشتباه می گیرند.

این مناطق اموال و اراضی مردم است.

در این مناطق رفت وآمد کم و ممکن است مالکان اراضی اقدام به چنین کارهایی نیز کنند.

محیط بان ها هم به عنوان ضابط قضایی موضوع را گزارش می کنند.

حضور فیزیکی محیط بانان در منطقه منجر به شناسایی مزارع کشت موادمخدر شده است.

درحالی که تکنولوژی هایی وجود دارد که می تواند از راه دور چنین کارهایی انجام دهد.

رصد چنین تخلفی با تکنولوژی های ماهواره ای، وظیفه سازمان حفاظت محیط زیست نیست و نهاد مسئول همه سطح کشور ازجمله مناطق حفاظت شده را رصد می کند.

از 164میلیون هکتار مساحت کشور، 17.

5میلیون هکتار منطقه حفاظت شده است.

کشت مواد مخدر ممکن است در همه مناطق رخ دهد، اما نسبت کشت موادمخدر در مناطق حفاظت شده به دلیل حضور محیط بان ها بسیار کمتر است.

امسال تقابل بین محیط بان ها و شکارچیان بیشتر شد.

عده ای معتقدند مسلح بودن محیط بان عامل صدمه دیدن او در مواجهه با شکارچی است و اگر به روش های دیگر برای رصد مناطق روی بیاوریم،تقابل کمتر می شود و نتیجه بهتری برای حفاظت از مناطق دارد.

سلاح برای دفاع شخص محیط بان است.

وقتی شکارچی غیرمجاز با یگان حفاظت ما روبه رو می شود شروع به تیراندازی می کند.

محیط بان باید وسیله ای برای حفاظت از خود داشته باشد.

5درصد از متخلفان با تذکر و برخورد کلامی محیط بان، کوتاه نمی آیند.

آنها وقتی ببینند که محیط بان مسلح است، تهاجم کمتری می کنند تا آنکه ببینند دست او خالی است.

از دو سال پیش تاکنون نیز نحوه به کارگیری سلاح و چگونگی مقابله با متخلفین آموزش داده می شود.

از هزاران تقابل محیط بان و شکارچی، الان به سالانه 5تا 6مورد رسیده ایم و معتقدم نمی توانیم محیط بان را به سراغ متخلف بفرستیم.

ضمن اینکه عده ای از شکارچیان غیرمجاز ارشاد ناپذیرند.

پس اگر محیط بان در این موارد مسلح نباشد، قطعا کشته خواهد شد.

الان محیط بان های ما بدون آموزش فنی، اجتماعی و به کارگیری سلاح به پاسگاه ها نمی روند و کیفیت کاری بهتری پیدا کرده اند.

حقوق محیط بان ها امسال 3برابر شده است و سال آینده هم بهتر خواهد شد.

شرایط طوری است که رقابت بین محیط بانان و کارشناسان در پرداخت ها ایجاد شده است.

من از اکثریت محیط بان ها واقعا ممنونم.

اگرچه اقلیت کمی هم داریم که باید آنها را شناسایی و از شغل محیط بانی خارج کنیم.

متخلف در همه دستگاه ها به صورت محدود وجود دارد و خب در بین محیط بان ها هم هستند.

قرار بود در مورد توقف تولید سلاح شکاری با وزارت دفاع مذاکره کنید.

به کجا رسید؟ والله زورمان نمی رسد.

در شرایط اقتصادی کنونی به خصوص در مناطق دورافتاده روستایی، افراد برای تامین گوشت به سوی حیوانات بی زبان هجوم می آورند.

اما شرایط رو به بهبود است.

فرهنگ مردم نسبت به محیط زیست بهبود یافته است.

ولی وقتی با پدیده 3میلیون اسلحه در دست مردم مواجه باشید کار سخت تر می شود.

اگر 3هزار نفر از این افراد، متخلف باشند و در سال 10یا 15بار به شکار بروند، حدود 40هزار راس از حیات وحش شکار می شود.

سازمان حفاظت محیط زیست دست پایین را در اجرای طرح های توسعه ای دارد.

اخیرا اعلام شد 54طرح عمرانی ملی بدون پیوست یا مجوز زیست محیطی در حال اجراست.

چرا باید این اتفاق بیفتد؟ شروع بسیاری از طرح ها مربوط به سال های قبل است و هزاران میلیارد تومان هم برای هریک از آنها هزینه شده است که اساسا توقف این طرح ها صرفه اقتصادی ندارد.

از 3 سال پیش تاکنون نیز هیچ طرح جدیدی بدون پیوست زیست محیطی اجرا نشده است.

شخص رییس جمهور هم دستور داده که حتی سازمان برنامه و بودجه، بودجه ای برای طرح های بدون پیوست زیست محیطی درنظر نگیرد.

در واقع راه اجرای طرح های عمرانی بدون مجوز محیط زیستی بسته شده است.

اما خب طرح هایی داریم که اجرای آنها از 25سال پیش شروع شده و پیوست زیست محیطی هم ندارد.

مشکل اینجاست که اگر پروژه ای پیوست محیط زیستی نداشته باشد یا کارفرما به تعهدات محیط زیستی پایبند نباشد، دوباره جلسه ای در هیأت دولت برگزار می شود و کارفرما با تعهدات جدید به کار خود ادامه می دهد.

همین موضوع خیال وزارتخانه ها را راحت می کند هر کجا به مشکل برخوردند دوباره از دولت رأی به ادامه کار بگیرند.

از شروع دولت دوازدهم تاکنون طرح ملی جدیدی بدون ارزیابی محیط زیستی وجود ندارد.

اما بیش از 200مورد طرح عمرانی در کشور داشتیم که برخی از آنها تا 90درصد پیشرفت فیزیکی داشته اند که البته مجوز زیست محیطی ندارند.

با تصویب مصوبه ای در هیأت دولت، قرار شد در گروه 3 نفره متشکل از سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان برنامه و بودجه و ریاست جمهوری در مورد ادامه پروژه ها با ارزیابی زیست محیطی تصمیم گیری شود.

بر همین اساس، پروژه هایی مثل جاده قزوین به رحیم آباد در حد پروژه روستایی انجام و بقیه آن متوقف شد.

پروژه قزوین به تنکابن نیز که 2هزار میلیارد تومان برای آن هزینه شد و از زیستگاه های البرز مرکزی عبور می کند با اصلاحیه در حال اجراست.

این پروژه ها عموما با بودجه استانی شروع و بعد به ملی تبدیل می شوند و سازمان برنامه و بودجه بدون اخذ نظر سازمان حفاظت محیط زیست به آنها بودجه تخصیص می دهد.

خب نمی توان طرحی را که هزار میلیارد تومان برای آن هزینه شده و با 10میلیارد تومان دیگر تمام می شود را رها کرد.

قانونگذار و کشور نیز آمادگی تعطیل کردن این طرح ها را ندارند.

بسیاری از طرح های بزرگ دیگر مثل انتقال آب بهشت آباد هم متوقف و اجرای آن منوط به ارائه ارزیابی زیست محیطی شده است.

با شروع برنامه ششم توسعه، پروژه های ملی بدون ارزیابی زیست محیطی نباید انجام شود و پروژه های قبلی نیز باید با ارائه اصلاحیه به کار ادامه دهند.

اما باید گفت؛ در این موارد بخش خصوصی بیشتر از دستگاه های دولتی تابع این قوانین است.

بنابراین اگر سازمان برنامه و بودجه با سازمان حفاظت محیط زیست همراه باشد، چنین اتفاقاتی در کشور رخ نمی دهد؛ مگر شرکت های دولتی که خارج از بودجه دولت دست به کار می شوند.

یکی از مشکلات اصلی ما در این زمینه معدن دارها هستند.

با اصلاح قانون معدن در سال 90، این شرکت ها بدون هیچ مجوز زیست محیطی در خارج از مناطق حفاظت شده می توانند فعالیت کنند.

با نفوذی که معدن دارها و وزارت صمت وقت بر نمایندگان مجلس داشتند، قانون تغییر یافت و ما از مجلس می خواهیم که برای اصلاح قانون اقدام کند.

چون نمی توان کشور را به خاطر استحصال معدن ویران کرد.

جاده سبلان که با عرض 40متر در حال احداث است و در تابستان 1400راه اندازی می شود نیز جزو همین موارد است؟ اطلاعی در مورد این جاده ندارم.

آیا این شرایط برای انتقال آب بین حوضه ای هم حاکم است؟ انتقال آب بدون مجوز زیست محیطی دیگر امکان پذیر نیست.

پروژه بهشت آباد اصفهان 7سال است که متوقف شده است.

آنها از حدود 55کیلومتر 300متر هم تونل حفر کرده اند.

ولی تا شرایط ما را نپذیرند ما اجازه ادامه کار نخواهیم داد.

هم اکنون نیز مراحل پایانی ارزیابی زیست محیطی این پروژه انجام شده و به زودی ارائه خواهند کرد.

مجوز زیست محیطی به معنای دادن اجازه برای اجرای پروژه است؟ اجازه اجرای پروژه بر عهده وزارت نیرو است.

کار ما ارزیابی زیست محیطی برای اجرای پروژه ها با کمترین آسیب است.

مأمور تخصیص آب، وزارت نیرو است.

تصمیم در مورد انتقال آب بین حوضه ای هم با وزارت نیرو است و ما صرفا شرایط انتقال با حداقل آسیب را تعیین می کنیم.

آسیب هایی که به محیط زیست در حوضه دهنده آب وارد می شود را چه کسی باید پاسخگو باشد؟ این مسائل را وزارت نیرو باید پاسخ دهد.

براساس قانون این اجازه و مسائل مربوط به آن بر عهده وزارت نیرو است و به ما ربطی ندارد.

اخیراً حکم محکومیت شما در مورد پرونده تیلاپیا صادر شده است.

دلیل شما برای صدور مجوز پرورش تیلاپیا چه بود؟ اطلاعی از این پرونده و حکم ندارم و چیزی از آن نشنیده ام.

پرورش تیلاپیا در 4استان کویری و خشک که رودخانه منتهی به دریا ندارند (یزد، سمنان، خراسان جنوبی و کرمان) به صورت آزمایشی در حال انجام است.

حدود 6میلیون تن از این ماهی در دنیا پرورش می یابد.

اکثر آنها هم در رودخانه های جاری کشورهایی است که به دریا راه دارند.

استان های زیادی برای پرورش تیلاپیا متقاضی هستند.

یکی دیگر از پرونده های در جریان علیه شما به عنوان رییس سازمان محیط زیست، طرحی موسوم به بایوجمی است.

آن پرونده به کجا رسید؟ عده ای می خواهند با بودجه ای حدود 50هزار میلیارد تومان رسوبات آلی در بندر انزلی را تخلیه فیزیکی کنند.

امکان عملی اجرای چنین طرحی وجود ندارد.

750میلیون تن رسوبات را درصورت تخلیه کجا باید ریخت؟ برای این کار 36میلیون کامیون نیاز است.

گروهی از دانشگاه صنعتی اصفهان به صورت آزمایشی نتایج خوبی در 4استخر شیلات در انزلی به دست آوردند.

در عرض دو ماه، یک متر عمق استخر زیاد شد.

نماینده و دادستان وقت انزلی جلوی این طرح را بابت سرطان زا بودن اکسید تیتانیوم گرفتند.

درحالی که این ماده، در مواردی خوراکی است و نانو هم نیست.

می شد با 2درصد 50هزار میلیارد تومان، انزلی را در عرض 5سال نجات داد.

مواد آلی تجزیه شده خوراک ماهی می شد.

ولی مسائل اقتصاد سیاسی، مانع از اجرای این طرح شد.

علاوه بر سرطان زا بودن، ایرادی که کارشناسان بر این طرح وارد می کردند این بود که اساسا خزر در دوره متناوب چند ساله رو به پسروی است و هزینه کردن برای بایوجمی و یا هر طرح دیگری، دور ریختن بیت المال است.

اینها می خواستند از بیت المال 50هزار میلیارد تومان دریافت کنند.

درحالی که طرح دانشگاه اصفهان 700میلیارد تومان بود؛ یعنی 1.

5درصد پول لایروبی.

آب تالاب از خزر نمی آید و عمدتا از رودخانه های بالادست تامین می شود.

85درصد رسوباتی که در تالاب ته نشین شده، مواد آلی است که در شرایط بی هوازی درون تالاب تشکیل می شود.

مواد آلی در این شرایط به هم می چسبد و رسوب می کند.

وقتی اکسیژن به صورت ذرات نانو درمی آید، فعال تر شده و شروع می کند به شکستن باندهای پیوسته مواد آلی.

ذرات که کوچک تر شود روی آب می آید و خوراک ماهی ها می شود.

هم اکنون نیز در 50هکتار پایلوت درون تالاب، آب از زیر زمین به بیرون می جوشد و دو، سه متر رسوب برطرف شده، اما جلوی این پروژه گرفته شده است.

معمولا وقتی مسائل مالی پیش می آید این اتفاقات هم رخ می دهد.

کلید واژه ها: شکارچیان غیرمجاز - شکار - رییس سازمان محیط زیست - شکارچیان - معاون رییس جمهور - سازمان محیط زیست - غیرمجاز - کلانتری - عیسی کلانتری - محیط بان - رییس سازمان - ارشاد - محیط - وزارت دفاع - سلاح شکاری - رییس جمهور - توقف تولید - محیط زیست - مورد - رییس - الان - هزاران - سالانه - سازمان - جمهور - تولید - شکاری - تقابل - معاون - وزارت