امان از این همه سرقت و سکوت

در این باره هادی آفریده هم که پخش آثارش در شبکه های ماهواره ای و استفاده بدون اجازه از آن ها را بارها تجربه کرده است، به ایسنا می گوید: پخش فیلم های ما در شبکه های ماهواره ای خارج از کشور صرفاً یک نمونه است و واقعا موضوع باید ریشه یابی شود.

ما اصولاً چیزی به اسم صیانت از نمایش فیلم ها نداریم و این در داخل کشور هم اتفاق می افتد، یعنی کانال های تلویزیونی خودمان نیز همین کار را می کنند.

بخشی از ماجرا به این برمی گردد که وقتی در فستیوال ها فیلم های ما را نمایش می دهند حق رایت پرداخت نمی شود.

این مسئله بزرگی است که به ما نشان می دهد اصولاً چیزی به اسم حق رایت برای فیلم مستند در ایران وجود ندارد و در خارج از کشور هم که به خاطر مسئله کپی رایت، ما را جدی نمی گیرند.

این مستندساز ادامه می دهد: گاهی فیلم های مستند سر از شبکه های خارجی در می آورند و گاهی هم در همین شبکه مستند تلویزیون خودمان به سرقت رفته و پخش می شوند و دست من سازنده به هیچ جا بند نیست.

این ها جدا از زمانی است که در برنامه های دولتی یا غیردولتی فیلم ها را پخش می کنند.

درست است که ما متعهد به قانون کپی رایت نیستیم، اما عده زیادی عادت کرده اند که برای نمایش فیلم های مستند و پخش آن ها هیچ اجازه ای را در نظر نگیرند و هزینه ای هم پرداخت نکنند.