توکلی: مهران بچه های امروزی را با دهه شصتی ها آشنا می کند/ پسری که در جنگ برای پدرش همسر پیدا می کند

رقیه توکلی کارگردان فیلم «مهران» می گوید که داستان فیلمش درباره پسری به نام مهران است که میزبان خانواده ای جنگ زده از شهر مهران است که می خواهد برای پدرش همسر پیدا کند.

- رقیه توکلی کارگردان فیلم مهران می گوید که داستان فیلمش درباره پسری به نام مهران است که میزبان خانواده ای جنگ زده از شهر مهران است که می خواهد برای پدرش همسر پیدا کند.

، در جشنواره سی ونهم فیلم فجر می توان فیلم های ژانرهای گوناگون را مشاهده کرد.

از سینمای سیاسی گرفته تا کمدی و درام و کودک و نوجوان.

فیلم سینمایی مهران ساخته دوم رقیه توکلی نیز یکی از فیلم های کودکان و نوجوانان است که در جشنواره امسال فیلم کودک و نوجوان نیز مورد تقدیر قرار گرفت.

فیلمی که ضمن آنکه مختص دنیای شیرین کودکان و نوجوانان است در حال و هوای دفاع مقدس نیز جریان دارد و از این نظر می توان آن را فیلم کودکان و نوجوانان دفاع مقدس نامید، فیلمی مانند 23 نفر که ضمن آنکه درباره کودکان و نوجوانان بود در فضای دفاع مقدس نیز جریان داشت و گونه خاص سینمایی خود را معرفی می کند.

با خانم توکلی که اهل یزد است و فیلم قبلی خود یعنی مادری را در این شهر ساخته بود گفت وگو کردیم تا درباره فیلم اطلاعات و نکات بیشتری را قبل از حضور در جشنواره بدانیم.

داستان پسری که برای پدرش دنبال همسر می گردد* لطفا از خط داستانی فیلم بگویید و اینکه مضمون اصلی فیلم چیست؟ مهران داستان زندگی پسری به نام مهران است که از قضا میزبان خانواده ای از شهر مهران می شوند که در روزهای بمباران این شهر به خانه آنان آمده اند.

همانطور که می دانیم مهران و برخی از شهرهای غرب کشور در دوران جنگ و بمباران خالی از سکنه شدند و مردمان آن شهرها به شهرهای دیگر که امن تر بودند سفر کردند.

یزد یکی از این شهرها بود که از امنیت بیشتری برخوردار بود.

مردم شهر یزد در زمان جنگ نیز به کمک مردم و آنهایی که درگیر جنگ بودند می پرداختند.

برای همین فیلم در فضای سینمای دفاع مقدس است.

اما همیشه نباید فیلم های دفاع مقدس در خود جبهه باشد بلکه می تواند از زوایه و نگاه متفاوت شهری نیز روایت شود.

از نظر گونه سینمایی قصّه و فضای فیلم به طنز نزدیک است و درباره پسربچه ای است که در این شرایط دنبال زن برای پدرش می گردد و پسر خانواده کرد هم به او کمک می کند.

قصد ما این بود که دفاع مقدس را با فضای طنز و با یک سبک جذاب برای نسل امروز نشان بدهیم.

اینکه نوجوان این دوران را که فضای بچه های دهه 1360 را نمی شناسند آشنا کنیم.

در این فیلم خون گرمی و مهمان نوازی مردم یزد را نشان می دهیم و در کنار آن وجهه همدلی و همراهی مردم با یکدیگر در شرایط سخت را به تصویر کشیده ایم.

فیلم های امروز از قصه فاصله گرفته اند* چه چیزی در فیلم شما توانسته است بچه های امروز را با کودکان و نوجوانان دهه 1360 آشنا کند و به هم نزدیک کند؟برگ برنده و حلقه وصل ما برای مخاطبین امروز فیلم وجه طنز است که می تواند همراهی نوجوانان و مردم امروز را با مردم دهه 1360 داشته باشد.

قصه فیلم به نظرم جذاب است و برخلاف برخی از فیلم های امروز که از قصه گویی فاصله دارند قصه ای کلاسیک و سرراست را برای مخاطبین و علاقه مندان سینما روایت می کند.

فیلم زمانی که در جشنواره کودک اکران شد نقدهای خوب و مثبتی را روانه کرد و برای من جذاب بود.

با اینکه مخاطب فیلم در جشنواره به دلیل شیوع کرونا خیلی کم بود اما تعداد نقدهای مثبت درباره فیلم قابل توجه بود.

از اینکه قصه ای را می گوید که می تواند همراهش شوند و این خیلی نکته مثبتی برای من بود جدای از اینکه در بخش های زیادی فیلم نامزد شد.

* اینطور که از عکس فیلم مشاهده می شود نوجوانی که در فیلم بازی می کند همان نوجوان یزدی است که در برنامه عصر جدید نیز برای اجرای کمدی حاضر شد؛ درباره بازی و حضور او در فیلم لطفاً کمی توضیح دهید.

فیلمبرداری فیلم تابستان سال قبل انجام شده بود و آن موقع سجاد اسماعیلی نوجوان پراستعدادی بود که در آن دوران جثه کوچکی داشت و بعد هم در برنامه عصر جدید برای استندآپ کمدی شرکت کرد.

اما بعد از این فیلم و عصر جدید خیلی بزرگ شده است و شاید در نگاه اول کمی متفاوت به نظر برسد.

البته او فیلم های دیگری نیز بازی کرده است و در فیلم مادری من هم حضور داشت.

وقتی دیدم در سکانس هایی که او در فیلم مادری بازی کرده بود سالن از خنده می ترکید،به این فکر افتادم که از ظرفیت او در فیلم مهران استفاده کنم.

از بازیگران دیگر فیلم باید به معصومه قاسمی پور و همینطور باسط رضایی که از بازیگران غیر یزدی هستنداشاره کنم که در چند سال بعد اسمشلن را بیشتر خواهید شنید.

باقی عوامل البته همه بومی شهر یزدند.

هنرمندان شهرستان ها مستعد و حرفه ای هستند* از تجربه همکاری با بازیگران و عوامل بومی بگویید اینکه چقدر استعداد و ظرفیت در آنها برای کار سینمایی مشاهده می کنید؟ به نظر می رسد که در نسبت با عوامل و بازیگران پایتخت از مهجوریت بیشتری برخوردارند.

من تجربه همکاری با بازیگران حرفه ای را در فیلم مادری که فیلم اول من بود دارم که لذت بخش بود.

دلم می خواست که فضای دیگری را از نظر تولیدی تجربه کنم برای همین تمام عوامل این فیلم بومی اند و حتی پشت صحنه نیز عوامل بومی خودش را دارد.

در شهرستان ها پتانسیل های خوبی برای کار هنری و سینمایی وجود دارد که کمتر دیده می شوند وهمه فراموش می شوند.

سعی کردم بیشتر از ظرفیت شهری استفاده کنم و به شدت هم راضی بودم به نظرم از بازی بازیگران نمی شود ایرادی گرفت.

دلیل دیگری که باعث شد تا فیلم را با عوامل بومی بسازم بحث بودجه است که البته فارابی به عنوان سرمایه گذار این کار همکاری کرد اما در هر حال باید بودجه کار مدیریت بشود.

زمانی که برای ساخت یک فیلم به شهرهای دیگر رجوع کنیم که عواملش باید به آنجا سفر کنند هزینه بسیار زیادی متحمل فیلم خواهد شد اما زمانی که فیلم در همان شهری که عوامل سکونت دارند ساخته شود در کم شدن هزینه ها نقش پررنگی دارد.

البته همکاری با عوامل بومی شهرمان که بعضاً تجربه های اول کاریشان بود مسلماً سختی های خاص خودش را داشت و فشار من چندین برابر شد اما لذت کار و انرژی آن نیز چندین برابر بود و الان از نتیجه کار راضی هستم.

زمانی که خواستم از یزد به عنوان شهر مذهبی و سنتی به تهران بیایم تا درس بخوانم مشکلات و موانعی بر سر راهم بود اما با کمال میل و علاقه آمدم و درسم را خواندم.

البته میان درس خواندن و مذهب فاصله نمی بینم و آنها را منافی هم نمی دانم.

بعد از اینکه تحصیلم تمام شد دختران زیادی از شهر ما خواستند که آنها نیز وارد فضای درس و تحصیل شوند.

زنان کشور در جنگ از ایران پشتیبانی کردند* به عنوان یک زن کارگردان به نظرتان زن مطلوب سینمای ایران چگونه زنی است؟ در این سال ها کمتر زنی با هویت ایرانی در سینما می بینیم.

من به سینما عشق داشتم و هدفم از تحصیل خود سینما و درس خواندن بود.

به نظرم زن ایرانی که باید در سینما تعریف شود زن قوی و مصممی است که قدرت حل مشکلات و ساختن با مسائل را دارد.

زنی که عزمش را برای حل مشکلات جزم می کند.

زن فیلم مهران نیز زن کردی است به نام آسیه که از قضا فرزندش را هم از دست داده است و حالا به یزد آمده است و نشانه های مصمم بودن و جدیت را در او می بینیم.

شاید امروز زنان سنتی و مصمم در دیدگاه برخی چندان مورد قبول واقع نشود و بیشتر آدم های کهنه به نظر بیایند اما باور من این است که جامعه ما را زنان سنتی و پرتلاش دیروز ساخته اند.

تصویر زن در سینما ما بستگی دارد به نگاهی که کارگردان به آن دارد.

همه نوع زن و دیدگاه فکری وجود دارد اما من زنی را دوست دارم که در کودکی خود به عنوان یک دهه شصتی آن را فهم کرده ام.

زنانی که شاید الان در جامعه امروز کمرنگ و کمتر شده باشند.

نسل من با این زنها بیشتر سروکار داشته است و آنان را دوست دارد.

زنانی که در جنگ نیز برای پشتیبانی و قوت کشور تمام تلاششان را کرده اند.

نسل امروز بیشتر می خواهد مسائل را حذف کند تا حل کند اما زن دیروز و سنتی کشور ما زندگی و مشکلات آن را حل می کرد و سامان می داد.

شاید در مورد اینکه بگویم آگاهانه الگوی خودم را حضرت زهرا (س) انتخاب کرده باشم صحیح نباشد اما به عنوان فردی که در خانواده مذهبی بزرگ شده است و برای مقدسات احترام زیادی قائلم می دانم که شخصیت ایشان در ناخودآگاه من تأثیر گذار است.

شخصیت های داستانی من نیز به همین ترتیب نیز بی تأثیر از این الگو نیست.

کلید واژه ها: فیلم - مهران - کودکان و نوجوانان - رقیه توکلی - نوجوان - کودک و نوجوان - توکلی - شهر مهران - فیلم کودک و نوجوان - نوجوانان - کودک - کارگردان - جشنواره - خانواده - جنگ زده - جشنواره امسال - میزبان - همسر - رقیه - کودکان - داستان - فیلم سینمایی - دهه شصتی ها - فیلم مهران - دفاع مقدس - فیلم کودک - توان - فیلم فجر - سینمایی - امروزی