خوابی که بر فرمانده حرام بود!

گرمای تابستان، آن هم گرمای خوزستان که به قول خود جنوبی ها خرما پزانه هم، حاج قاسم را راضی نمی کرد که چند دقیقه ای زیر باد کولر ماشین بخوابد.

- بود توی ایامی که حاجی فرمانده لشکر 31 ثارالله سلام الله علیه بود و بچه های کرمان و سیستان رو فرماندهی می کرد، همون دوره ای که هنوز عطر نفس امثال حاجی خیلی تو فضای این مرز و بوم می پیچید و دنیا به کام خیلی ها مزه نکرده بود و حکایت حاج قاسم، حکایت همه فرمانده های جنگ بود از حاج احمد متوسلیان گرفته تا مهدی زین الدین و مهدی باکری.

حالا این راننده ای که بهت میگم نه فکر کنی یه راننده معمولی که فقط کارش جا به جایی فرمانده اش باشه ها، نه خودش چهار تا پسر با تربیت حسینی بار آورده بود که دو تا شون شهید شدن و دوتای دیگه هم جانباز، خودش هم یه بیست ماهی رزمندگی کرد و پنجاه درصدی هم زخمی جنگ شد.

(1) حاجی خدا بیامرز (گفتم خدا بیامرز، یادم رفته بود بگم که هفتم مرداد حاجی انجمن شعاع مهمان فرزنداش شد و از دنیا رفت) تعریف می کرد: "در گرمای تابستان از اهواز حرکت می کردیم به سمت تهران برای اینکه سردار در در جلسه یا مراسمی شرکت کند.

حاج قاسم که از خستگی در مسیر خوابش می برد، من کولر ماشین را روشن می کردم.