داستان تلخ عزیزانی که کرونا یکی یکی از جمع ما کم کرده است

این روزها وقتی پا به محله های مختلف شهر می گذاری متاسفانه با یک پرچم سیاه آویزان شده در جلوی درب منازل مواجه می شوی که بر روی درب اعلامیه ای نصب شده و بر روی آن نوشته شده به علت جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا مراسم برگزار نمی شود.

- کرونا همچون خوره ای به جان مردم افتاده و یکی پس از دیگری را پرپر می کند این درحالی است که هنوز خیلی از آن ها آرزوهایی داشته و یا برای آن ها آرزوهایی داشته اند.

نازی یکی از شهروندان بجنوردی است که پدر 51 ساله خود را بر اثر ابتلا به ویروس کرونا از دست داد و با اندوه و ناراحتی می گوید: هیچ گاه نمی توانم مرگ پدرم را از ذهنم دور کنم چراکه خود را در این موضوع مقصر می دانم.

از زمان شیوع ویروس کرونا خیلی خوب نکات بهداشتی را رعایت می کردیم و از سوی دیگر خانواده ای با رفت و آمد خیلی کم بود اما یک ماه گذشته ازدواج کردم و برای طی کردن مراسم عقد به محضر رفتیم، در آنجا نیز فقط چندین نفر از خانواده من و همسرم حضور داشتند ولی طی برگزاری همین مراسم پدر و مادرم به ویروس مبتلا و در بیمارستان بستری شدند.

نازی ادامه می دهد: حال مادرم خوب و از بیمارستان مرخص شد و پدرم که در بخش ICUبستری بود نیز حالش بهبود پیدا کرده و به بخش انتقال پیدا کرده و باید مرخص می شد که در حال انجام کارهای ترخیص بودیم که به ما اعلام کردند که فوت شده است.