سنگفرش خیابان های شیراز اولویت یا اعمال سلیقه

سال های ابتدایی دهه 90، شهرداری شیراز تصمیم گرفت گذر مقابل آرامگاه حافظ را سنگفرش کند، اقدامی که آن روز هم با نقدهایی مواجه اما اجرایی شد و باند دوم را هم با شکل و شمایلی دیگر، - در بر گرفت و در نهایت به عنوان نمونه ای از اقدامات بدون برنامه و هدف، در شیراز ماندگار و مشکلی برای شهروندان شد.

شهرداری شیراز بعد از سنگفرش کردن گذر حافظ در آن سال برای مدتی مسیر را مسدود و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی براساس تصمیمی جزیره ای آن را به عنوان گذر هنر نامگذاری کرد و غرفه هایی برپا شد، اقدامی که تنها یکی دو شب دوام آورد و از گذر هنر تنها اخباری در آرشیوها باقیمانده و بس.

گذر مقابل حافظیه حالا از نگاه شهروندان یک محدوده سنگلاخی است که لاستیک و کمک فنر خودروها را به زوال می کشاند، مسیری که بخشی از آن با سنگ های صیغل داده شده و لغزنده و ملغمه ای از آجر و کاشی، که بیشتر و پیشتر در نمای ساختمان ها کاربرد داشته و دارد، مفروش شده است، استفاده ای جز پارکینگ خودروها و گاه گداری ایجاد غرفه های نمایشگاه های فصلی، ندارد.

تجربه تغییر در شکل و ماهیت معابر، رویکردی بود که طی این سال ها از سوی شهرداری شیراز تداوم یافت و خیابان های انوری و طالقانی و بخش هایی از عفیف آباد و .