گپی با شمیلا ی قصه مجید مجیدی / فیلم هندی زیاد می دیدم

باید تقدیر آدمی خیلی بلند باشد که سال قبل در چنین روزهایی در خیابان کار کنی و امسال روی استیج یکی از مهمترین جشنواره های سینمایی دنیا باشی و آرزوهای کودکی را دست یافتنی ببینی.

- گپی با "شمیلا"ی قصه مجید مجیدی / "فیلم هندی زیاد می دیدم" باید تقدیر آدمی خیلی بلند باشد که سال قبل در چنین روزهایی در خیابان کار کنی و امسال روی استیج یکی از مهمترین جشنواره های سینمایی دنیا باشی و آرزوهای کودکی را دست یافتنی ببینی.

یهمن ماه سال گذشته بود که پس از نمایش فیلم خورشید در سالن رسانه های جشنواره فیلم فجر، سه، چهار بچه ی تقریبا هم سن و سال کُلّ نشست خبری این فیلم را با شیرین زبانی ها، خنده ها و اشک هایشان به هم ریختند و یکی از پر سر و صداترین و جذاب ترین روزهای جشنواره را ثبت کردند.

اما آن چیزی که حضور آن ها را متفاوت کرد صرفا بازی خوبشان در فیلم مجیدی نبود، بلکه زندگی آن ها بود و کارشان در مترو و خیابان و حس و حالی که از تجربه ی بازیگری به دست آورده بودند.

همان موقع خیلی ها این نگرانی را درِگوشی یا با صدایی بلند می گفتند که خدا کند این بچه ها با چنین ذوق و شوقی رها نشوند و آینده ای که می تواند عوض شود، دوباره به سر چهارراه و دستفروشی برنگردد و حالا این بچه ها با درخششی که فیلم شان در جشنواره ونیز داشته دلگرم تر از قبل هستند که این مس�