منطقه محروم «بلوچستان»

32استان سیستان و بلوچستان پس از استان کرمان به عنوان دومین استان پهناور کشور در جنوب شرقی ایران واقع است.

سیستان شامل زاهدان، زابل و هامون و هیرمند و نیمروز و زهک است که البته بخش بزرگ سیستان قدیم در افغانستان بوده که هم اکنون جز خاک افغانستان است و سرزمین بلوچستان امروزی که ناحیه جنوبی استان را تشکیل می دهد و از 15 شهرستان (زاهدان، میرجاوه، خاش، سراوان، ایرانشهر، نیکشهر، چابهار، سرباز، کنارک، دلگان، مهرستان، سیب وسوران، بمپور، قصر قند، فنوج) تشکیل می شود.

مردم سیستان و بلوچستان از قومیت های سیستانی و بلوچ است که بلوچ ها به گویش بلوچی صحبت می کنند و پیرو اسلام و مذهب تسنن هستند.

این استان بیشتر آب و هوای گرم و خشک دارد، اما در عین حال از تنوع آب و هوایی و اقلیمی ویژه ای برخوردار است و مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز در این استان پهناور به چشم می خورد.

تاکنون زیرساخت های مناسب جهت ایجاد اشتغال این مردم فراهم نشده و مردم چاره ای جز روی آوردن به مشاغل کاذب ندارند.

مردم از حداقل امکانات اولیه زندگی برخوردار نیستند و اگر نظام سنتی و اصالت این افراد نبود شاید مشکلات و آسیب های زیادی در منطقه به چشم می خورد که قابل کنترل نبود.