جیره روزانه اخبار بد اتفاقی است؟

تجربه جمعی ما حاکی از نفس کشیدن زیر یک آوار است.

انگار کسی پتوی بدبو و خیس و سنگینی را روی سرمان انداخته که نه توان کنار زدنش را داریم و نه تاب نفس کشیدن زیرش را.

- عصرایران؛ احسان محمدی- اگر کسی حوصله داشته باشد و روی تبلیغ تلویزیونی «مارکو برایمان چه آورده‌ای؟» صداگذاری کند، احتمالاً «مارکو برایمان چه خبر بدی آورده‌ای؟» دیالوگ مناسبی باشد.

این روزها انگار جیره خبر بد داریم.

مثل دوران سربازی که یغلوی به دست صف می‌ایستادیم و کف‌گیری برنج و ملاقه‌ای خورشت می‌گرفتیم.

حالا تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها و گوشی‌های همراه به قاصدهای همه تلخ تبدیل شده‌اند.

هنوز در حال شمردن جان‌باختگان یک روز کرونا هستیم که کلینیک منفجر می‌شود، غمش را مزمزه می‌کنیم که هنرمند دوست‌داشتنی جان می‌بازد و احتمالاً تا موقع خواندن این نوشته خبر بدتری از راه رسیده است! - آیا این همه خبر بد طبیعی است؟ آیا در جاهای دیگر دنیا هم به همین اندازه و بلکه بیشتر اتفاق بد می‌افتد؟ - آیا قبلاً هم اخبار بد به این حجم وجود داشت ولی این همه رسانه برای پوشش آن نبود؟ - آیا ما گرفتار یک نفرین ابدی شده‌ایم که هر روز باید جیره اخبار بد را وسط یغلوی مغزمان بریزند؟ - آیا ما عادت کرده‌ایم به بد دیدن و زشت گفتن و در انعکاس اخبار