انتشار ویروس بی مهری در بحران ها دغدغه ای دیگر در کنار مساله کرونا

آن هم از سوی مردمانی که در مهر و عاطفه سرآمد بوده و هستند و مهربانی ، کمک و نوع دوستی بخش مهمی از فرهنگ و دین و اقتصادشان که نه بخش مهمی از بنای وجودی شا در طول اعصار و قرون گذشته بود و در سختی ها و بیماری ها و مشقت ها هماره این جمله از حدیث فاطمی الجار ثم الدار اول همسایه بعد خانه، ملاک عملشان بوده است.

مردمانی که هماره سرلوحه عمل و فرهنگشان این شعر سعدی بزرگ، شاعر نامی و بلندآوازه این سرزمین است شعری که به نماد فرهنگ و مهر و عاطفه ایرانیان بر سر در سازمان ملل حک شده و می درخشد.

بنی آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند چو عضوی به درد آورد روزگار /دگر عضوها را نماند قرار تو کز محنت دیگران بی غمی /نشایند که نامت نهند آدمی اما این روزها رفتارهایی خارج از عرف و قاعده و اعتقاد این مردمان نمودمی یابد که بسیار عجیب است.

آنجا که گاه در بحران ها هوای یکدیگر را نداریم، بیش از آنکه به فکر دیگران باشیم خود و منفعتمان را ارجح می دانیم وقتی که سودجویانی را می بینیم که در شرایط نیاز و اضطرار اقلام و لوازم ضروری را احتکار می کنند که البته سابقه این امر دیرینه است و هماره بوده اند افرادی از این دست اما این روزها نمود آن خیلی بیش از پیش از است.