قلبم با قلم می تپد

کاریکلماتور، دنبال این است که خواننده را به مطالعه و کنار زدن پوسته اصلی جمله با صرف دقت و اندیشه تا حصول نتیجه و معنای آن پیش ببرد.

- اصغر رضایی گماری در یادداشتی در نقد مجموعه کاریکلماتور نبودنت بودنم را بلعید در ضمیمه ادب و هنر امروز روزنامه اطلاعات نوشت:آدمی برای نوشتن، قلبی می خواهد که با مداد بتپد و دستی که نوازشگر باشد و انگشتانی که در کنار رقص واژه ها آهنگ زندگی را به صدا در بیاورد.

چنانچه دنبال کننده و خواننده گاه و بیگاه کاریکلماتور یکی دو دهه اخیر باشید، درخواهیدیافت که نویسندگانی با اندیشه های مختلف دست به انتشار مجموعه کاریکلمانور زده اند.

این مجموعه  ها و نیز صفحات مجازی و کانال های ادبیمربوطه نشان دهنده وضعیت کاریکلماتور ماست.

کاریکلماتور اولین بار در 21 خرداد 1346بر روی آثار پرویز شاپور نامگذاری شد.

این کلمه از واژه کاریکاتور به علاوه کلمه ساخته شده است و منظوراین است که همان کاری را که کاریکاتوریست در عالم نقاشی و طرح انجام می دهد، نویسندگان با کلمات انجام دهند .

با این که سال ها از آغاز و پیدایش این قالب ادبی می گذرد، اما اولین سؤال در مواجهه با آن چیستی و چرایی آن است که به نظرم هدف از نوشتن آن این است که مخاطب را به پرسش و تفکر وادار کند وپیام آن برای جامعه تأمل و تغییر است.