حصیر مسیر ما را تغییر داد

«هیچکس در روستای فشتکه بیکار نیست و اینجا کسی از بیکاری گلایه نمی کند.

هر جا سرمی زنی بوی حصیر و الیافش مشامت را پر می کند.

تا وقتی «لی» هست، کسی روزش را بدون کارکردن نمی گذراند.

- هیچکس در روستای فشتکه بیکار نیست و اینجا کسی از بیکاری گلایه نمی کند.

هر جا سرمی زنی بوی حصیر و الیافش مشامت را پر می کند.

تا وقتی لی هست، کسی روزش را بدون کارکردن نمی گذراند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه ایران در ادامه نوشت: لی همان گیاهی است که تار و پود اصلی حصیر را می سازد.

فشتکه به لی و حصیرش معروف است و به نام روستای ملی حصیر هم ثبت ملی شده است.

از خمام گیلان (در هفت کیلومتری رشت) تا فشتکه پنج کیلومتر بیشتر راه نیست.

شالیزارها با علف های زرد پوشیده شده و فشتکه در این روز سرد زمستانی زیر آفتاب می درخشد.

آفتاب که می تابد احساس سرمای زمستان را هم کمتر می کند.

هر چند تا چند ماه دیگر این زمین ها با نشاهای سبز برنج تصویر خیره کننده دیگری به فشتکه می دهند.

اهالی کشاورزی هم می کنند اما آن چه اینجا را معروف کرده، حصیربافی آبا و اجدادی شان است.

تقریباً هیچ زن و مردی را در فشتکه نمی بینی که حصیربافی بلد نباشد.

برخی اهالی با خنده می گویند این روزها فقط نوجوان ها هستند که از یادگیری حصیربافی شانه خالی می کنند وگرنه بقیه که با حصیر بزرگ شده اند.