داستان کبریتاختراع جان واکر انگلیسی می دانند و نوشته اند که او سال 1826 در چنین روزی این اختراع خود را عرضه کرد. - به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: کبریت در کنار فندک، یکی از دو ابزار پرکاربرد برای روشن کردن آتش است. معمولا از تکه چوب های کوچک و هم اندازه (و گاهی هم مقوای سفت و فشرده) ساخته و در جعبه های کوچکی که درون شان اغلب 40 چوب کبریت قرار دارد فروخته می شوند. یک سر چوب کبریت ها را با ماده ای قابل اشتعال - بر اثر اصطکاک با سطوح مناسب می پوشانند - و همیشه هم این سر را با رنگ هایی مثل قرمز یا سبز از سر دیگر متمایز می کنند. کبریت ها به دو دسته تقسیم می شوند. یک دسته کبریت های بی خطرند و سر قابل اشتعال آنها جز با کشیدن روی سطوح سنباده ای روی جعبه شان آتش نمی گیرد. دسته دیگر کبریت ها هم با کشیدن روی هر سطحی که اندکی اصطکاک ایجاد کند، آتش می گیرند. کبریت را - حداقل به شکل امروزی اش - اختراع جان واکر انگلیسی می دانند و نوشته اند که او سال 1826 در چنین روزی این اختراع خود را عرضه کرد. نه این که این ادعا از اساس نادرست باشد اما همه واقعیت را هم بیان نمی کند. مثلا اسنادی موثق وجود دارد که چینی ها در قرن ششم میلادی، ابزاری ساخته شده از چوب کاج و سولفور داشتند که برای تولید آتش به کار می رفت و ابتدا در دربار این کشور استفاده می شد، بعد به خانه های اشراف راه یا برچسب ها: |
آخرین اخبار سرویس: |