نگاهی به آزادی و اختیار در روز مولانا

اگر همه رندان و جانیان را در حبس نگه دارند، همه متقی و زاهد می شوند، اما اگر مطابق ذاتشان آزاد باشند و کسی آزادی آنها را محدود نکند، - از این امکان و اختیار برخوردارند که رشد کنند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، محمدجعفر محمدزاده، پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی همزمان با روز بزرگداشت مولانا (هشتم مهرماه) در یادداشتی با عنوان توسن آزادی؛ کمند اختیار نوشته است: بحث آزادی و اختیار، مقوله درازدامنی است که درباره آن گفتنی بسیار است.

آزادی، میل به رهایی از هر قید و بند و گرایش به خواسته های نامحدود و اختیار برگزیدن بهترین ها از میان خواسته های بی پایان است.

رابطه این دو، این گونه است که اختیار در کنار آزادی معنی پیدا می کند؛ مسیر رشد و تکامل انسان را هم اختیارِ برخاسته از آزادی ترسیم می کند و در جبر و بی اختیاری، تکامل بی معنی خواهد بود.

بدون در نظر گرفتن شرایط محیطی و بیرونی، آزادی ویژگی ذاتی انسان است، نه کسی آن را به انسان داده است و نه کسی می تواند آن را به هر بهانه از جمله مصلحت از او بگیرد، مگر به ظلم و جبر.

تنها کسی که می تواند آزادی انسان را محدود کند خود انسان است که با عنانِ اختیار می تواند حدود بهره مندی خود را از آزادی تعریف کند.

اختیار امکانی است در دست انسان برای گزینش و اندازه گیری.