آلمان؛ بنز، رومنیگه و دموکراسی حزبی

پیش ران سیاست و کشور، دموکراسی است و جلوه دموکراسی هم در رقابت احزاب واقعی برای به دست آوردن کرسی های پارلمان است.

آلمان اگر بنز و ب.

ام.

و و آددیداس و باشگاه بایرن مونیخ را داشته باشد اما این دموکراسی را نداشته باشد چیزی کم دارد.

-    عصر ایران؛ مهرداد خدیر- اگر در جمعی درباره کشور آلمان بپرسید و این که تا واژه آلمان را می شنوند، بسته به سن و سال و علایق و سلیقه ها یا مشاهدات و تجربه ها پاسخ های متفاوتی خواهند داد.

اگر جوان و دور از سیاست و علاقه مند به ورزش و برندها باشد احتمالا بلافاصله خواهد گفت: آدیداس و تأکید می کند لباس من یا کفش من آدیداس اصل است نه از این جعلی ها.

اگر اهل سیاست باشد به دو جنگ جهانی اول و دوم و فیلم های سینمایی جنگی و ارتش سری اشاره می کند یا از آلمان شرقی می گوید و البته آدولف هیتلر یا همیلر یا گوبلز و البته رایشمن.

اگر اهل فرهنگ و فلسفه باشد آلمان او را به یاد مارکس، گوته و نیچه می اندازد یا از دشواری فراگیری زبان آلمانی سخن می گوید.

همه البته بر سر بنز و ب.

ام.

و توافق دارند و بعید نیست در وهله نخست بگویند: آلمان یعنی بنز.

آلمان یعنی ب.

ام.

و و کیست که برسر صنعت و ابزار آلمانی کمترین تردید را داشته باشد؟! علاقه مندان مباحث تاریخی دیوار برلین را به یاد می آورند و این که چگونه فروریخت و نماد پایان بلوک بندی ها شد.