دولت هیچ برنامه ای برای تنظیم بازار ندارد

کمبود و گرانی اقلام اساسی و معیشتی در هفته های اخیر و بخصوص در نزدیکی پایان سال و شب عید نوروز، ابعاد بیشتری پیدا کرده و دغدغه های مردم را افزایش داده است و حتی افرادی که قبلا در فروشگاه ها و میادین تربار به راحتی خرید می کردند و به اندازه نیاز خود سفارش مرغ و گوشت و [.

- کمبود و گرانی اقلام اساسی و معیشتی در هفته های اخیر و بخصوص در نزدیکی پایان سال و شب عید نوروز، ابعاد بیشتری پیدا کرده و دغدغه های مردم را افزایش داده است و حتی افرادی که قبلا در فروشگاه ها و میادین تربار به راحتی خرید می کردند و به اندازه نیاز خود سفارش مرغ و گوشت و میوه و روغن می دادند، اکنون در برابر قیمت های رو به افزایش، دچار سردرگمی و نگرانی شده اند و از خود می پرسند که قیمت ها تاکجا قرار است افزایش یابد؟ مرغ و روغن اضافه خرید کنیم یا ارزان می شود؟ انتظار نداشتیم که سال ها بعد از جنگ، مرغ و روغن این همه گران یا کمیاب شود و دلیل آن مشخص نیست.

وقتی نرخ ارز با ثبات نسبی همراه است چه دلیلی برای رشد قیمت ها وجود دارد و چرا کمبود ایجاد شده و دولت چه برنامه ای برای معیشت و کالاهای اساسی و تنظیم بازار دارد؟ وزارت صمت که باید برنامه مناسبی برای رشد تولید داشته باشد و حداقل کالاهای معیشتی مردم از جمله روغن و مرغ و گوشت را با قدرت به پیش ببرد، نه تنها برنامه جامع و کاملی برای کاهش قیمت تمام شده تولید، حمایت از تولیدکنندگان و تامین نیازها و نقدینگی و نهادهای مورد نیاز صنایع غذایی ندارد، بلکه عملا تنظیم بازار و کنترل قیمت ها و برخورد با احتکار و مداخله گران در بازار را نیز در حد انتظار مردم اجرا نکرده است.

مردم می پرسند چرا روغن های دولتی که باید به نرخ دولتی در فروشگاه ها به فروش برسد، سر از بازار آزاد درمی آورد؟ جالب اینجاست فروش روغن با کارت ملی و حتی فروش اجباری کالا هم با تکذیب مسوولان روبه رو می شود و با مصاحبه های مختلف اعلام می کنند این گونه رفتارها جرم بوده و با متخلفین برخورد لازم صورت می گیرد.

وعده های تکراری مسوولان درباره حل مشکلات مردم در خرید کالاهای اساسی از جمله روغن در حالی هر روز در قالب خبرهای متعدد منتشر می شود که هنوز مردم برای خرید روغن باید ساعت ها در صف بایستند.

اما نکته مهم در اظهارات مسوولان احتکار خانگی روغن است.

به راستی در شرایطی که هر روز کالاهای اساسی با رشد قیمت روبه رو است و سبد درآمدی خانواده ها هم مدام در حال کاهش است مردم با کدام درآمد، روغن را در خانه ها احتکار می کنند!؟ چرا مردم باید تاوان بی تدبیری مسوولان را بدهند و در نهایت متهم ردیف اول نابسامانی بازار روغن باشند.

دولت حداقل برای شب عید مردم و بهار 1400 که با کمبود درآمد و کاهش قدرت خرید مردم و نبود درآمد کافی همراه است باید فکری کند و از طریق تامین نهادهای دامی و غذایی، واردات کالاهای مورد نیاز، برنامه قوی تنظیم بازار و.

به فکر مردم باشد و برای 83 میلیون جمعیت ایرانی در شب عید نوروز 1400 برنامه ای داشته باشد.

در حالی که کشورهای پرجمعیت جهان، امکان تامین غذا و معیشت صدها میلیون نفر تا یک میلیارد جمعیت را به پیش می برند، در ایران ثروتمند و غنی و توانمند از نظر امکانات که بسیاری آن را تامین کننده غذای 300 میلیون نفر جمعیت ایران و کشورهای همسایه می دادند، مشخص نیست که تا کی مردم ایران باید با کاهش قدرت خرید و گرانی کالاهای اساسی مواجه شوند؟ وقتی ایران توان صادرات به کشورهای دیگر را دارد، چرا به دلیل نوسان ارزی و گرانی کالاها و رشد قیمت تمام شده تولید غذا و احتکار و بی تدبیری مسوولان، باید شاهد افزایش فشار بر طبقات فقیر و متوسط جامعه باشیم؟ این وضعیت نشان دهنده بی توجهی به سیاست های اقتصادی و تنظیم بازار است.

خریداران با این پرسش مواجه هستند که قیمت ها تا کجا افزایش می یابد و چند بار در سال گران می شود؟ وقتی نرخ دلار تقریبا با ثبات است و برخی از روند کاهش آن خبر داده اند و مسوولان از بهتر شدن اوضاع و پایان روزهای سخت فشار حداکثری سخن گفته اند چه دلیلی برای افزایش قیمت ها وجود دارد و چرا مسوولان تنها به وفور کالاهای به شدت گران دل خوش کرده اند و به فکر قدرت خرید و معیشت مردم نیستند؟ در سال های قبل اثر تورم موجب می شد که در طول سال یکی دوبار قیمت ها افزایش پیدا کند و حداقل برای چند ماهی ثابت باشد، اما حالا هر هفته و هر ماه باید شاهد افزایش قیمت بسیاری از کالاها یا کمبود و صف روغن در دوره کرونا باشیم.

باور نمی کردیم که مرغ به بالای 30 هزار تومان برسد و دلمان خوش بود که در شرایط نبود گوشت، مرغ و ماهی خرید می کنیم.

در سال های قبل وقتی گوشت گران می شد خدا را شکر می کردیم که مرغ و ماهی قیمت مناسبی دارد و میوه و تربار با قیمتی ارایه می شود که قدرت خرید طبقه متوسط اجازه تهیه آن را می دهد.

اما حالا خرید یک خانوار کوچک از یک مغازه به رقم بالای میلیون می رسد و با این حقوق و دستمزدها نمی توان زندگی و معیشت را تامین کرد.

اکنون این پرسش وجود دارد که دولت در اختصاص ارز دولتی برای گوشت و مرغ و روغن و سایر کالاهای اساسی و نهادهای تولید و برای تنظیم بازار در اسفند 99 و سال 1400 چه برنامه ای دارد؟ بسیاری از صاحب نظران با انتقاد از این روند می گویند که اگر قرار است قیمت ها به همین شکل افزایش یابد و با هر نوسانی در نرخ ارز و رشد نقدینگی و تورم به قیمت ها اضافه شود، چرا حقوق و دستمزد و قدرت خرید مردم تغییر نمی کند؟ در شرایطی که طبقه متوسط عملا فقیر شده، چرا دولت برنامه تنظیم بازار را رها کرده و تنها به وفور کالاهای گران قیمت دل خوش کرده است؟ اینکه میوه بالای 10 هزار و 50 هزار و بالاتر باشد و مرغ کیلویی 30 هزار تومان باشد حتی اگر به وفور یافت شود، با هیچ معیار و قدرت خرید و بودجه خانواری متناسب نیست و مردم نمی توانند این مسیر را ادامه دهند.

اکنون حتی جایگزین کردن مرغ به جای گوشت نیز ممکن نیست و راه حل آن پاسخگو کردن مسوولان دولت و وزارت صمت است.

در کنار این رشد قیمت کالاهای اساسی و بی توجهی به تنظیم بازار، افراد مختلف در حال واردات، صادرات، احتکار و دخالت در بازارهای مختلف هستند و به قدرت خرید مردم و توان خانوارها کاملا بی توجه هستند و تنها به سود سرشار خود فکر می کنند.

احتکار روغن و بسیاری از کالاها، کمبود برخی کالاها و عرضه مرغ و گوشت و میوه و تربار با قیمت های بالا و کیفیت نامناسب، صدای اکثر مشتریان و خانوارها را درآورده و در صف های طولانی و مکان های پر ازدحام به دنبال قیمت های پایین تر هستند و برخی در صف شلوغ روغن در انتظار دریافت چند کیلو روغن به قیمت پایین تر، در خطر مبتلا شدن به کرونا قرار دارند.

کلید واژه ها: افزایش - اقلام اساسی - مرغ و گوشت - گران - گرانی - فروشگاه - قیمت ها - معیشتی - نزدیکی - خرید - روغن - شب عید - تنظیم بازار - اساسی - سفارش - پایان - دغدغه - کمبود - اقلام - نیاز - گوشت - قیمت - هفته - داده - مردم - انتظار - برنامه - نگرانی - تنظیم - برابر