فقط چند دقیقه با جذامی های ایران

فقط چند دقیقه با جذامی های ایران به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، انزوا، قرنطینه، طردشدن از سوی عزیزترین آدم های زندگی و سرانجام خاموشی و مرگ در تنهایی.

- جذام درمان می شود اگرچه اهالی این محدوده مجذومان را مردمی عادی می دانند، کبری خانم افراد زیادی را به یاد دارد که بدون شناخت از بیماری جذام، از آن ها ترسیده اند.

برای خیلی ها جذام یک بیماری عفونی مسری بوده که به مرور پوست، چشم ها و بینی آدم را می خورد و به دیگر اعضای بدن هم سرایت می کند، اما نمی دانسته اند این خصلت مسری بودن برای جذام خشک نیست و حتی هنوز هم خیلی ها نمی دانند که خود جذام اکنون درمان می شود.

درمان نوع کم باسیل این بیماری در شش ماه و درمان نوع باسیل های بیشتر در 12 ماه انجام می شود.

ضمن اینکه سازمان بهداشت جهانی، ایران را با آمار انگشت شمار مبتلایانش در سال، در دسته کشور های پاک جهان دراین زمینه می داند.

نیازی نیست که کبری خانم و آقا غلامرضا بدانند براساس تعریف سازمان جهانی بهداشت زمانی که شیوع یک بیماری در کشوری به یک در هر 10 هزار مورد برسد، آن بیماری حذف شده محسوب می شود و ایران از چندین سال گذشته به این عدد رسیده است.

آن ها با رجوع به حافظه و اطرافشان می توانند همین موضوع را جور دیگری بازگو کنند؛ سال هاست که ما بیمار جدیدی را در مشهد ندیده ایم.

آن طور که آمار ها می گوید، تعداد موارد کشف شده جذام در ایران در سال 1370 معادل 191 نفر بوده، اما در سال 1386شیوع این بیماری به 37 نفر کاهش یافته است.

هم اکنون میزان ابتلا به این بیماری در ایران به حدود 10 تا 20 مورد در سال کاهش یافته است، همین است که این زوج قدیمی بیمار تازه ای را ندیده اند و بیمار ها همان ها هستند که سال ها پیش بوده اند.

هیچ کس از رفتار آدم های سالم، بد نمی گوید مبتلایان این بیماری اغلب مسن و هفتاد تا هشتاد ساله هستند و این یعنی نسل بعدی آن ها بدون مشکلی به زندگی عادی خود ادامه می دهند.

بچه های این زوج ها بیشترشان سالم هستند و در سازمان ها و ادارات دولتی و غیردولتی کار می کنند و کمک خرج والدینی هستند که یا هرگز قادر به کارکردن نبوده اند یا سال هاست که زمین گیر شده اند.

بعضی ها هم البته خودشان هنوز سر پا هستند و خرج زندگی را درمی آورند.

رمضانعلی جهانی یکی از آن هاست که شش فرزند سالم دارد.

او که خانه اش در محله دیگری است، هر روز برای بسته بندی و توزیع خوار بار و کمک های خیران برای مجذومان، به انبار انجمن در بیمارستان هاشمی نژاد می آید.

آن طور که او می گوید، برخورد عادی مردم با مجذومان فقط منحصر به همسایگان انجمن نیست و امروز در همه جای شهر، کمتر کسی به جذامیان نگاه منفی دارد.

او معتقد است جذامیان افرادی سالم و عادی هستند و می گوید: هیچ کس از رفتار آدم های سالم، بد نمی گوید.

در منطقه طلاب، همه از این بیماری و آدم هایش خبر دارند و سال ها کنار هم زندگی کرده اند، اما آن ها هم که مثل من در محله های دیگر زندگی می کنند، از وضعیت ناراضی نیستند.

او به واسطه شغلش با همه مجذومان مشهد در ارتباط است و می گوید: آگاهی مردم از جزییات بیماری ها زیاد شده و بدون ترسیدن از نام بیماری ها، با بیماران رفتار انسانی دارند.

از سوی دیگر در مواردی آن قدر عارضه این بیماری کم است که دیده نمی شود؛ مادری می شناسم که هشت دختر و پسر بزرگ کرده، اما مدعی است به جز همسر و دختر بزرگش، بقیه خانواده نمی دانند او جذام دارد.

خبر خوش؛ فقط 254 بیمار باقی مانده اند خبر خوب این است که در اواخر سال 1399 تعداد جذامی های باقی مانده آن قدر کم است که باور اینکه جمعیتی چندهزار نفری، سال ها، در آسایشگاه مشهد ساکن بوده اند، سخت است.

باقی مانده ها میانگین سنی بیشتر از 70 سال دارند و فقط حدود 8 درصد بیمارانمان چهل تا شصت ساله هستند.

محمدرضا ایزدی، قائم مقام مدیرعامل انجمن حمایت از جذامیان، با این جمله تأکید می کند که در مشهد، نه بیمار جدید داریم و نه بیمار جوان.

منبع:روزنامه شهرآرا انتهای پیام/  
کلید واژه ها: جذام - درمان - بیماری - باشگاه خبرنگاران - ایران - بیماری عفونی - باسیل - دقیقه - خبرنگاران - اعضای بدن - جهان - باشگاه - سازمان - بهداشت - خاموشی - مرگ در - سرایت - اهالی - شناخت - زندگی - انگشت - مردمی - افراد - کشور - بینی - بدون - دیگر - مرور - آمار - خانم