آمریکای پساترامپ و رییس جمهور 80 ساله ای که دیگر ابرقدرت نیست

بایدن اکنون رییس جمهور یک ابرقدرت نیست و باید با پذیرش این موضوع نسبت به موضوعات مختلف تصمیم گیری و عمل کند.

به بیان دقیق تر؛ او در موضوعات مهمی، - " بایدن اکنون رییس جمهور یک ابرقدرت نیست و باید با پذیرش این موضوع نسبت به موضوعات مختلف تصمیم گیری و عمل کند.

به بیان دقیق تر؛ او در موضوعات مهمی، چون برجام بدون شک باید امتیازات زیادی بدهد تا بتواند هنجارشکنی های ترامپ و ضرر و زیانی که خروج آمریکا از برجام به وجود آورده را جبران کند.

خبرگزاری میزان - بنا به اعلام نورنیوز، دموکرات ها به رهبری جو بایدن این روز ها مشغول بازپس گیری پست و مقام هایی هستند که 4 سال پیش به سیاست مداران جناح رقیب واگذار کرده بودند.

حزب دموکرات اگرچه یک پیروزی دلچسب را تجربه کرده و یک رییس جمهور تک دوره ای دیگر به تاریخ سیاسی جمهوری خواهان افزوده، اما در هفته ها و ماه های پیش رو با دشواری های قابل توجهی مواجه خواهد بود، مسائلی که هر کدام به طور جداگانه ظرفیت ایجاد یک بحران پیچیده برای کابینه را داشته و همزمان آزمونی جدی برای دموکرات ها و بایدن 80 ساله به حساب می آیند.

در عین حال دولت جدید، آمریکایی را تحویل گرفته که از بسیاری جهات با تضعیف عوامل قدرت ساز مواجه است.

موضوعاتی مانند نژادپرستی و مشکلات اقتصادی در داخل در کنار بی اعتمادی متحدان و افزایش قدرت رقبای بین المللی در حوزه سیاست خارجی، مهم ترین محور هایی هستند که باعث تضعیف آمریکا به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی شده و طبعا دولت بایدن را در آینده به چالش خواهند کشید.

چهل و ششمین رییس جمهور آمریکا در حالی در واشینگتن سوگند یاد کرد که خیابان های این شهر پر از نیرو های گارد ملی بود، نیرو هایی که این شهر را به یک دژ امنیتی برای مقابله با آنچه تروریست های وطنی نامیده شدند، تبدیل کرده بودند.

پس از حمله گروهی از حامیان افراطی ترامپ به ساختمان کنگره و درگیری آن ها با پلیس که به مرگ پنج نفر از جمله یک نیروی پلیس کنگره آمریکا انجامید، این جو امنیتی در شهر حاکم شد، رویدادی که نه تنها خیابان های پایتخت آمریکا را به مناطق جنگی بغداد و موصل و فلوجه شبیه کرد که باعث شد رییس جمهور منتخب برخلاف سنت همیشگی مسیر خود تا جایگاه تحلیف را دور از دسترس مردم و در میان انبوهی از نیرو های امنیتی طی کند.

جو امنیتی حاکم بر مراسم تحلیف بایدن مدیون قدرت و انگیزه ای است که این روز ها جریان راست افراطی در آمریکا از آن برخوردار است.

این جریان حامی ترامپ با جمع آوری حدود 80 میلیون رای برای نامزد محبوب خود در این دوره، نشان داد که توان تأثیرگذاری قابل ملاحظه ای دارد.

وجود چنین پایگاه اجتماعی قدرتمندی امید ترامپ به بازپس گیری قدرت را افزایش داده و در کنار ثروت هنگفت، دو اهرم اصلی بازی سیاسی او در آینده خواهند بود.

راست های افراطی و بخشی از نومحافظه کاران از درون حزب جمهوری خواه از ابتدا اصلی ترین حامیان ترامپ در 2016 میلادی بودند، اما حمایت تلویحی و جنجالی او از نژادپرستان در اعتراضات مرگبار شارلوتزویل در سال 2017 و افزایش چشمگیر افراط گرایی خشن دست راستی در دوره ریاست جمهوریش، او را به یک رهبر برای این بخش از جامعه آمریکا تبدیل کرده است.

راست گرایان نقشی ویژه در بحران نژادی در این کشور بر عهده دارند و این بحران در تاریخ معاصر مهم ترین کابوس آمریکایی ها در حوزه داخلی به حساب می آید.

حال با توجه به تلاش ترامپ برای استقلال از حزب جمهوری خواه و منتقدان قدرتمند در این حزب، ترامپ ممکن است در آینده از شکاف درونی جمهوری خواهان استفاده کند و با کمک جناح راست این حزب جریان سومی را وارد فضای سیاسی آمریکا کند، روندی که می تواند به گسترش حساسیت های نژادی در جامعه ملتهب آمریکا بیانجامد.

در همین راستا؛ وال استریت ژورنال گزارش داده که ترامپ با شماری از حامیان و متحدان نزدیک خود درباره تشکیل یک حزب سیاسی جدید گفتگو و اعلام کرده در راستای شعار سیاسی اش یعنی نخست آمریکا مایل است حزب تازه را حزب میهن پرست بنامد.

آمریکای این روز ها در عرصه خارجی بسیار شبیه دوره ای است که اوباما در سال 2009 میلادی قدرت را پس از بوش پسر به دست گرفت.

آمریکای پساترامپ نه تنها با رقابت های فزاینده از سوی دولت های رقیب در نقاط مختلف جهان مواجه است، که روابط با متحدان غربی نیز به دلیل یکجانبه گرایی ترامپی با چالش های جدی مواجه است.

ترامپ در 4 سال گذشته ثابت کرده از متحدان سنتی آمریکا خوشش نمی آید، چه، آن ها خواهان تعهد و مسئولیت پذیری بودند که با دیدگاه ترامپ همخوانی نداشت.

او صرفا بده بستان معین و محدود را قبول دارد و منتقدانش معتقدند این رویکرد منافع آمریکا را تنها به طور موقت تامین می کند.

در چارچوب فکری ترامپ دغدغه های امنیتی متحدان آمریکا در اروپا و دیگر مناطق از اهمیت کمتری برخوردار است و آن ها باید خودشان مسئولیت حفظ امنیتشان را به عهده بگیرند یا پول آن را بپردازند، مانند آنجه در مورد ناتو، کرئه جنوبی، عربستان و امارات اتفاق افتاد.

این دیدگاه تحت عنوان دکترین قاره ای که به اشتباه در ایران انزوا گرایی خوانده شده، البته قدمتی طولانی در تاریخ آمریکا دارد و کاهش تعهدات بین المللی آمریکا (خارج از قاره آمریکا) ایده اصلی آن را تشکیل می دهد.

سیطره دکترین قاره ای بر سیاست خارجی آمریکا و عدم مشارکت این کشور در رژیم های بین المللی پس از جنگ جهانی اول، به عنوان یکی از دلایل آغاز جنگ جهانی دوم شناخته می شود.

ترامپ با شعار کاهش بار تعهدات بین المللی آمریکا به قدرت رسید و تا آنجا که توانست به این وعده خود عمل کرد.

این سیاست در 4 سال گذشته از یک سو به قدرت گیری رقبای آمریکا در مناطقی مانند غرب آسیا منجر شد، رقبایی که قدرت را پس از خروج نیرو های آمریکایی به دست می گیرند و عملا جایگاه آمریکا را به عنوان یک ابرقدرت بین المللی در حوزه امنیتی ـ نظامی به چالش می کشند و از سوی دیگر جایگاه آمریکا را به عنوان یک متحد قابل اعتماد برای متحدانش، به شدت متزلزل کرد.

رویکرد یکجانبه گرایانه ترامپ در برابر متحدان آمریکا، رفتار ها و سخنرانی های او در جلسات گروه هفت یا ناتو یا وضع تعرفه های گمرکی برای برخی متحدان اروپایی واشینگتن به بیان دنیس راس همگی حامل این پیام بود که اگر روی پوشش آمریکا حساب کنی، برهنه خواهی ماند.

ترامپ هم زمان راهبرد خود را در حوزه رژیم ها و قرارد های بین المللی نیز دنبال کرد.

خروج یکجانبه و جنجالی او از معاهده برجام و بی اعتنایی اش به نگرانی های امنیتی اروپا و نقض آشکار قواعد بین المللی، در کنار خروج از سازمان بهداشت جهانی و توافق آب و هوایی پاریس به طور موثری تعهد آمریکا در قبال رژیم ها و سازمان های بین المللی را زیر سوال برد و روند بی اعتمادی جهانی به واشینگتن را تکمیل کرد.

با این تفاسیر؛ جو بایدن و همکارانش در طول دوران مسئولیتشان علاوه بر اینکه در داخل با تهدید های ساختاری مواجه اند و باید جامعه ای چندپاره را رهبری کنند، در عرصه خارجی نیز با بحران هایی جدی رو به رو خواهند بود، چه، اثرگذاری نظامی و دیپلماسی آمریکا در مناطق بحران خیز کاهش یافته و اعتماد متحدان کلیدی این کشور نیز از دست رفته به نظر می رسد و این در حالی است که دولت جدید آمریکا باید با روند قدرت گیری دولت هایی مانند روسیه و چین نیز مقابله کند.

بر این اساس؛ گرچه ترامپ کاخ سفید را ترک کرده، اما بایدن نمی تواند نسبت به میراث او در داخل و خارج از آمریکا بی تفاوت باشد و باید نسبت به مسئولیت های قانونی دولت آمریکا متعهدانه عمل کرده و هزینه های تحمیل شده توسط ترامپ را بپردازد.

بایدن اکنون رییس جمهور یک ابرقدرت نیست و باید با پذیرش این موضوع نسبت به موضوعات مختلف تصمیم گیری و عمل کند.

به بیان دقیق تر؛ او در موضوعات مهمی، چون برجام بدون شک باید امتیازات زیادی بدهد تا بتواند هنجارشکنی های ترامپ و ضرر و زیانی که خروج آمریکا از برجام به وجود آورده را جبران کند.

کلید واژه ها: رییس جمهور - موضوع - جمهور - ابرقدرت - تصمیم گیری - خروج آمریکا از برجام - رییس - بایدن - دموکرات - جمهوری خواهان - گیری - آمریکا - سیاست مداران - تاریخ سیاسی - تصمیم - پذیرش - مختلف - ترامپ - برجام - بازپس گیری - دموکرات ها - هنجارشکنی - دیگر - بیان - خبرگزاری - جو بایدن - پیروزی - جمهوری - بازپس - آورده