روانشناس خوب چه ویژگی هایی دارد؟

یکی از مقدمات دیرینه اخلاق روانشناسی، روانشناس را موظف میکند که همه اطلاعات مربوط به بیمار را محرمانه نگه دارد.

این وظیفه حرفه ای رازداری نامیده می شود.

رازداری به مسئولیت درمانگر برای عدم افشای اطلاعات که در جریان درمان کسب کرده و عدم انتقال آن به اشخاص ثالث اطلاق می شود.

در این زمینه مراجع از حق ویژه ای برخوردار است که به موجب این حق مراجع میتواند برای جلوگیری از افشای اطلاعات درمان، در محاکم دادرسی طرح دعوی نماید.

روانشناس باید رازداری را رعایت کند چون جزء لاینفک مراقبت و حمایت های روانشناسی او محسوب می شود و پیش شرط تمایل بیمار برای صحبت آزادانه نزد درمانگر است.

در مواردی که مراجع تهدید قابل توجهی برای صدمه به فرد دیگری یا به خود مطرح میکند رازداری با مسئولیت محافظت از دیگران قابل بررسی است.

در مواردی همچون کودک آزاری یا تهدید خود یا دیگران ارائه گزارش با در نظر گرفتن شرایط اجباری است.

خودمختاری احترام به خودمختاری مستلزم آن است که شخص پس از دریافت اطلاعات کافی و در اختیار داشتن زمان مناسب برای درک منافع، خطرات و هزینه ها به صورت ارادی تصمیم بگیرد.

این به معنای احترام به حقوق فرد است.

روانشناس باید فهم منطقی از اختلال بیمار و گزینه های درمانی را به وی ارائه کند.