چرا مردم به سیاست خارجی بی اعتماد شده اند؟

امروزه، سیاست خارجی نقش مهمی در سرنوشت کشور‌ها بازی می‌کند و توسعه یافتگی یا عقب ماندگی آن‌ها رابطه مستقیمی با سیاست خارجی و جهت گیری‌های آن دارد.

در این میان، سیاست خارجی کشور ما در سالیان گذشته با مسائل و مشکلات زیادی روبرو است.

یکی از مهم‌ترین مسائل، بی اعتمادی عمومی به سیاست و روابط خارجی بوده است.

مسئله‌ای که نه تنها تصمیم سازان و مجریان سیاست خارجی را با چالش‌های جدی مواجه کرده، بلکه زمینه افزایش بی اعتمادی عمومی در سیاست داخلی را نیز به وجود آورده است.

در همین رابطه، باید به سند 25 ساله همکاری ایران و چین در تیرماه 1399 اشاره کرد که دستگاه سیاست خارجی کشور تلاش پسینی گسترده‌ای برای اقناع افکار عمومی در مورد اینکه بموجب این سند قرار نیست مکانی از کشور به فروش برسد و مستعمره چین شویم، به خرج داد.

با خواندن پیشنویس این سند، متوجه می‌شویم نه قرار است کشور مستعمره شود و نه جایی از آن به چینی‌ها فروخته می‌شود.

نکته مهم آنکه، این سند صرفا یک نقشه راه و طرح 25 ساله برای توسعه روابط دو کشور است تا قرارداد.

آنچه می‌خواهم بدان بپردازم، اصل این سند، مفاد آن و یا آینده همکاری‌های ایران و چین نیست؛ بلکه پاسخ به این پرسش است که چرا جامعه و مردم نسبت به تصمیمات، جهت گیری‌ها و اجرای سیاست خارجی کشور تا �