کجا دانند حال ما ؟!

در بیمارستان شهید صدوقی یزد، همه، هر لحظه در حال آموزش هستند، بیمارستانی که این روزها رنگ دیگری بخود گرفته است، اکنون، زمان آموختن ایثار و فداکاری است؛ استادان علاوه بر پرداختن به امور درمان بیماران، سعی در آرامش بخشیدن به کادر درمان و دانشجویان دارند.

وارد اورژانس می شوم، سیل عظیم بیماران و همراهان نگران را نظاره گرم و پرسنل و پزشکانی که لحظه ای از خدمت فروگذار نمی کنند، پزشک متخصص اورژانس با دستیارش در حال اینتوبه کردن (لوله گذاری) بیماری با مشکل تنفسی است؛ خطر را به جان می خرند، بلکه زندگی ببخشند!.

خبر، ناگهانی بود و وحشت آور؛ اما به محض اعلام، این مرکز، چهره دیگری به خود گرفت که هیچ قلمی را یارای وصف آن نیست؛ تمام پرسنل اعم از کادر اداری، آموزشی و درمان یکدل و همراه، صف آرایی کرده اند.

تنها با یک هدف و آن هم خدمت و مبارزه؛ جلسات متعدد جهت بسیج امکانات برگزار می شود.

همه مشغول هستند بی هیچ چشم داشتی!.

خبر آمدن کرونا خبری بود که همه اذهان عمومی را آشفته کرد؛ قبل از ورود کرونا به کشورمان، تدابیر لازم اندیشیده شده بود، کمیته های بحران تشکیل و اعلام آمادگی کرده بودند و در مرکز این بحران در استان یزد، بیمارستان شهید صدوقی یزد قرار داشت بیمارستانی که از بدو تاسیس پذیرای موارد ارجاعی از استان های اطراف و جنوب و نیز بیماران�