شب های سرد «قطور» و دست های منتظر یاری

شهر کوچک قطور در 50 کیلومتری غرب خوی قرار دارد؛ این شهر پس از زلزله 5.

7 ریشتری صبح روز یکشنبه هفته جاری بیشتر در رسانه ها شهرت یافت و قبل از آن شهرت چندانی نداشت و با وجود داشتن جاذبه های گردشگری طبیعی، کمتر مورد توجه اهل رسانه قرار گرفته است.

برای رسیدن به شهر قطور باید از از جاده ای سخت و کوهستانی و باریک که از یک طرف به رودخانه و از طرفی دیگر به کوه منتهی می شود، عبور کنید؛ جاده در قسمتی از مسیر خود با خط راه آهن خوی- قطور- رازی موازی می شود و با وجود استفاده از پل های هوایی و تونل های متعدد برای راه آهن، جاده قطور در برخی نقاط آن گاردریل هم ندارد.

در امتداد رفتن به قطور 2 روستای زلزله زده مخین و حبش سفلی نیز قرار دارد که برپا شدن چادرهای امدادی در حاشیه این 2 روستا و حضور نیروهای امدادی از دور نمایان است.

به ورودی شهر کوچک قطور که می رسی، جاده و رودخانه ای که در امتداد هم کشیده است، 2 طرف شهر را از هم جدا می کند و انگار در این نقطه صفر مرزی هم قانون بالاشهری و پایین شهری وجود دارد و اگر جاده یکی از 2 سمت رودخانه را ادامه دهی به 2 منطقه کاملا مجزا از قطور خواهی رسید.

اما زلزله دوم خوی به بزرگی 5.

9 ریشتر تفاوت چندانی برای 2 قسمت بالاشهر و پایین شهر قطور قایل نشد و در هر قسمت صاحب خانه ها مجبور به ترک خانه شدند و خسارت هایی به بنای خانه و �