فراموش کرده اند کودکان لالایی می خواهند

بچه ها لالایی دوست دارند اما متأسفانه پدر و مادرها فراموش کرده اند بچه ها به لالایی نیاز دارند.

- افسانه شعبان نژاد می گوید: بچه ها لالایی دوست دارند اما متأسفانه پدر و مادرها فراموش کرده اند بچه ها به لالایی نیاز دارند.

این شاعر ادبیات کودک و نوجوان در گفت وگو با ایسنا، درباره ضرورت حفظ لالایی ها و راه های انتقال آن به نسل های بعدی اظهار کرد: ادبیات شفاهی سینه به سینه گشته تا به ما رسیده است و مسلما حفظ آن ضرورت دارد؛ لالایی ها هم بخشی از آن هستند و واقعا حفظ آن ها ضروری است.

پدر و مادرها فراموش کرده اند بچه ها گاهی نیاز دارند در بغل آن ها باشند تا برای شان لالایی، قصه و افسانه های قدیمی تعریف کنند تا خواب شان ببرد.

البته برخی می گویند بچه های امروز دیگر این طور نیستند و لالایی و قصه دوست ندارند، اما بچه بچه است و بچه دیروز و امروز، این ور دنیا و آن ور دنیا ندارد.

همه بچه ها به آغوش پدر و مادر نیاز دارند، بچه ها نیاز دارند که موقع خواب زمزمه ای کنار گوش شان باشد که آرام شان کند.

او درباره کمرنگ شدن لالایی ها با تأکید بر این که بچه ها لالایی دوست دارند، افزود: این موضوع به پدر و مادرها بر می گردد و مشکل، بی حوصلگی بزرگ ترهاست که برای بچه ها لالایی نمی خوانند، نه نخواستن بچه ها.