یک تصور اشتباه در داستان نویسی

شهریار عباسی با اشاره به یک تصور اشتباه در داستان نویسی می گوید: برخی از داستان نویسان ما تحت تأثیر جریان های داستان نویسی فرعی در جهان قرار گرفته اند و فکر می کنند داستان هایی که جغرافیا در آن ها پررنگ است، - به ادبیات کلاسیک مربوط است.

این نویسنده در گفت وگو با ایسنا، درباره لزوم توجه به به اقلیم و جغرافیا در ادبیات داستانی اظهار کرد: فضایی هایی وجود دارد که داستان در آن ها شکل می گیرد؛ فضای ذهنی و فضای عینی.

در واقع وقتی ما داستانی می نویسیم و چیزی را روایت می کنیم، آن داستان در یک زمان و مکان اتفاق می افتد، حتی اگر داستان فانتزی و یا سوررئال باشد، زیرا ذهن انسان درگیر دو مقوله مهم زمان و مکان است.

او افزود: زمانی که از جغرافیا و زیست بوم صحبت می کنیم در واقع اشاره ای به فضای فیزیکی ای است که داستان در آن اتفاق می افتد.

این موضوعِ روشنی است و هیچ داستانی قابل تصور نیست که دست کم مکانی در آن وجود نداشته باشد.

نمی توانیم به طور کلی بگوییم داستان هایی وجود دارند که جغرافیا و زیست بوم ندارند، حتی اگر جایی که داستان در آن اتفاق می افتد جایی مثل آپارتمان باشد.

آن چه وجود دارد کم توجهی نویسنده به این موضوع است.

عباسی خاطرنشان کرد: آن چه در سال های اخیر مشاهده می شود و در دو دهه اخیر اتفاق افتاده، این است که برخی از نویسندگان ما تحت ت�