نقش بافی زنان در کنج زیارت

05 جاجیم دست بافی از پارچهٔ کلفت شبیه به پِلاس که از پلاس نیز نازک تر است و آن را از نخ های رنگین و ظریف پشمی یا پنبه ای یا آمیزه ای از این دو می بافند.

مواد اولیه جاجیم پشم است و بافت آن شبیه گلیم است، با این تفاوت که جاجیم در چهار تخته بافته می شود و پس از بافتن به هم متصل و دوخته می شود.

جاجیم ها پرز ندازند و می توان از هر دو روی آن استفاده کرد.

کوچ نشینان از آن بهرهٔ زیادی می برند و کاربرد آن به عنوان روانداز و محافظ سرما است.

جاجیم مناسب ترین چیزی بود که در قدیم روی کرسی می انداختند، هنر جاجیم بافی در روستای زیارت گرگان ارثیه ای است که از مادران به دخترانشان و همواره از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.

زنان هنرمند جاجیم باف در روستای زیارت شهر گرگان تار را در پود وجودی اش گره زده و زیباترین نقش ها را با سرانگشتان زیبایشان به وجود می آورند.

آن ها کارگاه های خود را در پستوی خانه هایشان بر پا می کنند به امید آنکه همانند گذشته شانه به شانه خانواده در چرخه اقتصادی خانه سهیم باشند.

امروزه این هنر زنان زیارت نیازمند یاری دولت مردان است تا در پستوی خانه هایشان به فراموشی سپرده نشود.