آبی که برای کودکان کار نان نشد مشق زندگی پشت چراغ قرمز!

زندگی اش با همین چراغ تنظیم شده است، هیچ چیز به اندازه فروش لوازمی که به همراه دارد؛ برایش اهمیت ندارد؛ اصلا برایش مهم نیست که امروز اول مهر است و آن چیزی که در دستش است؛ - خودکار است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از زنجان؛ چراغ سبز است؛ ساعت 12 ظهر است و خیابان داغ از آفتاب خودروها به سرعت در حال عبورند؛  لحظات برای رانندگان خیلی زود می گذرد و همه آنها در تلاشند که تا چراغ قرمز نشده از خیابان عبور کنند.

کنار خیابان ایستاده ام؛ پسرک با صورت آفتاب سوخته که از دود گرفتگی که به سیاهی می زند؛ گوشه چادرم را می گیرد و اصرار می کند که از او آدامس بخرم؛ می گویم نمی خواهم اما اهمیتی نمی دهد و دوباره سمج تر چادرم را می گیرد و می گوید؛ توروخدا بخر؛ توروخدا؛ توروخدا.

تا می خواهم حرفی بزنم؛ می بینم چراغ قرمز شده و پسرک در کنارم نیست.

*چراغ قرمز فرصتی برای زندگی همان حرف های همیشگی را به رانندگان خودروها می گوید؛ آقا آدامس بدم؛ خانم چسب زخم می خواید؛ دختر خانم مداد میخوای؟ هرچند که رانندگان با بی حوصلگی منتظر سبز شدن چراغ هستند اما همین   لحظات کوتاه چراغ قرمز برای این کودک فرصتی است برای زندگی! گویی زندگی اش با همین چراغ تنظیم شده است؛ چسب زخم؛ آدامس، فال؛ دستمال کاغذی؛ باطری قلمی و حالا مداد و خودکار می فروشد و هیچ چیز به اندازه فروش لوازم�