روابط ناقص آموزش و پرورش با آموزش عالی

بعد از انقلاب از 200 هزار دانشجو به پنج میلیون دانشجو رسیده ایم و تعداد آزمایشگاه ها، پارک های علم و فناوری و.

افزایش یافته و بعد از انقلاب فرهنگی رشد نسبتا مناسبی در جامعه علمی به وجود آمده و امیدواریم در دوره های بعد شتاب بیشتری بگیرد.

- " ـ به گفته رییس مرکز برنامه ریزی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش آموزش عالی باید پاسخگو باشد که با وجود برگزاری کنکور و همچنین چهار سال پرداخت شهریه در دانشگاه ها، خروجی قانع کننده ای ندارد.

هزاران فارغ التحصیل بیکار و در عین حال تحصیلکرده، گواه روشنی بر عملکرد نادرست در زمینه ترویج و توسعه آموزش عالی در کشور است.

هرچند بخشی از مشکلات را باید برگردن نبود زمینه اشتغال اثربخش در کشور انداخت، اما مساله آن است که اکثر شرکت ها و سازمان ها برای سمت هایشان به فارغ التحصیلان اعتماد نمی کنند و از آنها سابقه کار می خواهند که این موضوع می تواند ناشی از نبود آموزش عالی اثرگذار در کشور باشد.

وجود این فارغ التحصیلان بی تجربه گریبان نظام آموزش و پرورش را نیز گرفته و مسئولان این وزارتخانه از کاهش کیفیت آموزشی در متقاضیان استخدامی سخن می گویند.

بعد از انقلاب از 200 هزار دانشجو به پنج میلیون دانشجو رسیده ایم و تعداد آزمایشگاه ها، پارک های علم و فناوری و.

افزایش یافته و بعد از انقلاب فرهنگی رشد نسبتا مناسبی در جامعه علمی به وجود آمده و امیدواریم در دوره های بعد شتاب بیشتری بگیرد.

اولین وظیفه وزارت علوم تثبیت جایگاه علم و عالم در جامعه است و باید به نحوی برنامه ریزی کند که تمام مردم بدانند برای تولید کردن، توسعه و کار کردن باید از مبانی علمی استفاده کنند و نهادینه کردن نگاه علمی به همه مسائل وظیفه دانشگاه هاست.

دانشگاه ها باید همزمان با تولید علم، معرفت و فرهنگ را نیز تولید کنند و این وظیفه وزارت علوم است که یک جانبه به قضیه نگاه نکند و فقط یک بخش را رشد داده و نفوذ علم در تک تک افراد جامعه کم شود که در سال های اخیر این اتفاق نیفتاده و فقط مدرک تولید می کنیم، اما علم وارد زندگی، فکر و طرز تلقی مردم نمی شود.

دیپلمه ها باسوادتر از خروجی آموزش عالی رییس مرکز منابع انسانی وزارت آموزش و پرورش گفت: مسائلی نظیر بحران نیروی انسانی، عدم اعتبارات و مجوز استخدام در یک طرف قرار گرفته حال آنکه افراد واجد شرایط استخدام هم نداریم، بنابراین با توجه به کیفیت دانشگاه فرهنگیان باید در این دانشگاه سرمایه گذاری کنیم.

اسفندیار چهاربند با بیان اینکه محرومیت تعلیم و تربیت، جامعه را محروم می کند، تصریح کرد: در طول 39 سال گذشته نظام تعلیم و تربیت با این پشتوانه قانونی محکم، فراز و نشیب هایی داشته که یکی از این حوزه ها نیروی انسانی است که اگر مورد توجه قرار نگیرد، اصل 30 قانون اساسی به خطر می افتد.

اسفندیار چهاربند بیان کرد: سال گذشته 42 هزار ردیف استخدامی بعد از 17 سال برای آموزش و پرورش ایجاد شد که 17 هزار نفر از طریق آزمون اردیبهشت و 25 هزار نفر از طریق آزمون سازمان سنجش در تیر جذب شدند.

او ادامه داد: 340 هزار نفر در این آزمون که 15 تیر امسال برگزار شد، شرکت کردند که به رغم انتظار سازمان سنجش توانست 25 هزار نفر را معرفی کند که این نشان می دهد علاوه بر اینکه عدم وجود بودجه مناسب یا نبود مجوز، خروجی های آموزش عالی ما به شدت افت کردند که این زنگ خطر است زیرا از 340 هزار شرکت کننده باید حداقل 35 هزار نفر معرفی می کردند که این بیانگر نظام آموزشی ماست.

چهاربند گفت: چرا باید وضعیت فارغ التحصیلان ما اینگونه باشد؟ برای دانشگاه فرهنگیان رتبه زیر شش هزار و 500 نمی گیریم، اما آموزش عالی با ظرفیتی که دارد خروجی قانع کننده ای ندارد.

او با تاکید بر اینکه آموزش و پرورش باید در دانشگاه فرهنگیان سرمایه گذاری کند، گفت: سه دوره است که براساس ماده 28 به این نتیجه رسیدیم که دیپلمه های ما خیلی باسوادتر از خروجی های آموزش عالی هستند.

340 هزار نفر در آزمون استخدامی با مدارک تحصیلی مختلف کارشناسی، ارشد و دکترا شرکت کردند، اما حد نصاب بالاترین نمره استان 50 درصد بوده است.

رییس مرکز برنامه ریزی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش گفت: هیچ راهی جز دانشگاه فرهنگیان برای ورود به آموزش و پرورش مطمئن نیست.

عدم همکاری با آموزش عالی معاون وزیر علوم در دولت اصلاحات در گفت وگو با آرمان در ارتباط با کاهش کیفیت آموزشی در مراکز آموزش عالی می گوید: در دوره ای به دلیل کمی گرایی در سطح آموزش عالی با گسترش بی رویه مراکز آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی روبه رو بوده ایم.

به عنوان مثال 5/2 برابر ژاپن دانشجوی دکتری و حدود پنج میلیون دانشجو داریم.

غلامرضا ظریفیان می افزاید: متناسب با تعدد مراکز آموزش عالی باید اساتید مجرب و آموزش مناسب وجود می داشت و در نهایت با خروجی های کم کیفیت در دانشگاه های تازه تاسیس و فاقد صلاحیت آموزش دانشگاه های تکمیلی مواجه شدیم.

او خاطرنشان می کند: البته مساله نبودکیفیت در آموزش و پرورش نیز صادق است، زیرا آموزش متمرکز بر آموزش های حافظه محور است و تکیه ای بر خلاقیت و مهارت های لازم ندارد.

ظریفیان می افزاید: بدنه آموزش عالی که شامل دانشگاه های معتبر است از کیفیت خوبی برخوردارند؛ در گذشته جز دانشگاه های فرهنگیان چند دانشگاه معتبر در بخش تربیت معلم، مانند دانشگاه تربیت معلم تهران و شهید رجایی (دانشگاه خوارزمی) برای نیازهای آموزش و پرورش تعبیه شده بودند تا دبیرانی را تربیت کنند.

البته تربیت معلم علاوه بردانش های لازم نیازمند نوعی از آموزش ها و علاقه های خاص دیگر است تا فرد را برای موقعیت معلمی آماده شود.

او خاطرنشان می کند: آموزش و پرورش در گذشته با این دانشگاه ها همکاری لازم را نکرد تا در آخر دانشگاه تربیت معلم تغییرنام یافت و حدود 12 سال است که یک درصد قراردادهای یکی از قدیمی ترین دانشگاه های کشور با آموزش و پرورش بوده و طبیعتا باقی ظرفیت خود را برای تربیت دانشجویان عمومی دانشگاه گذاشته است.

او می گوید: بنابراین بی توجهی به تربیت معلم از جانب آموزش و پرورش و تربیت معلم به صورت دوجانبه رخ داده است.

اگر دانشگاه فرهنگیان بر مقتضیات و چارچوب های درست، منطقی و برنامه ریزی صحیح و با استفاده از تجارب گذشته، قوت ها و ضعف ها در تربیت معلم و تجارب جهانی متکی باشد قطعا می تواند در تربیت معلم نقش مهمی ایفا کند.

ظریفیان می افزاید: نیازمند ارتباط مناسب آموزش و پرورش و آموزش عالی هستیم تا آموزش و پرورش متناسب با نیازهای خود در سطوح مختلف تحصیلی با دانشگاه ها وارد گفت و گو شود و در یک همکاری دوجانبه محصولاتش را متناسب با نیازهایش طراحی و نوع آموزش را تدوین کنند.

به دلیل نیاز جدی آموزش و پرورش علاوه بر دانشگاه فرهنگیان باید آموزش هایی به معلمان با توجه به تغییرات جدی در عرصه نظام آموزشی و با استفاده از فناوری های نوین، روش های تحصیل و مدل های موفقی داده شود.

در واقع با تکیه بر نظام های آموزش عالی برخی کشورها همچون ژاپن و فنلاند و همچنین استفاده از تجارب خود می توان آموزش وپرورش را با یک تفاهمنامه در ارتباط با دانشگاه های دیگر قرار داد.

او می گوید: بحث کیفیت آموزش عالی با تربیت معلم دو مقوله است.

مشکلات در عرصه کیفیت در مورد دانشگاه فرهنگیان نیز می تواند صدق کند.

این مشکلات در مورد بخشی از آموزش عالی ما به دلیل سیاست های کمی دولت نهم و دهم صادق است.

در این دوران تعداد دانشجویان دو برابر شد و از 70 دانشگاه غیرانتفاعی به 354 دانشگاه رسیدیم.

همچنین در برخی از دانشگا ه ها با 2800 سایت دانشگاهی روبه رو شدیم، بنابراین مساله کیفیت یک مساله جدی در آموزش عالی است.

یکی از برنامه های اساسی وزیر کاهش کمیت دانشگاه ها و جلوگیری از گسترش دانشگاه ها و کیفیت بخشی به عملکرد آنهاست.

مساله تربیت معلم موضوع تخصصی دیگری است که با کار هماهنگ آموزش عالی و آموزش و پرورش، طراحی دروس مشترک و آموزش مناسب تربیت معلم عملی است.

کلید واژه ها: آموزش - بعد از انقلاب - آموزش و پرورش - دانشگاه - وزارت آموزش و پرورش - فارغ التحصیل - فارغ التحصیلان - انقلاب فرهنگی - جامعه - وزارت - دانشجو - برنامه ریزی - استخدام - تولید - فرهنگ - عالی - وزارت علوم - فرهنگی - آزمایشگاه - فناوری - علمی - دانشگاه فرهنگیان - وظیفه - فناوری اطلاعات - آموزش و پرورش - افزایش - کشور - برنامه - سرمایه گذاری - تعلیم