گزارش تصویری / حسین مرصادی نان، عشق و تنور ...

خروس خوان هر روز، همان وقت که صدای اذان بر بام خانه ها گُل می اندازد و خلق الله را برای نماز صبح بیدار می کند، بوی دلچسب آشنایی می چرخد و می چرخد تا بیاید و بنشیند زیر دماغ اهالی محل! همان هایی که مشتری هر روز نان برشته شاطر محله هستند.

- در سرما و گرما خمیر می‎گیرد، پر جنب و جوش است، کنار تنور داغ می‎ایستد، با عشق دستش را در میان تنور آتش می‎برد، نان را برشته می‎کند و از زخم شدن و سوختن و تاول دستش دَم نمی‎زند.

نانوای با عشق محله نان سنگک، بربری، تافتون، لواش و فانتزی و .

یعنی قوت غالب و برکت سفره زندگیمان را می‎پزد و دستمان می‎دهد اما خود هزار و یک مشکل در زندگی دارد، هر روز پای تنور عرق می‎ریزد تا جلوی مشتری، مردم محل و خانواده‎اش عرق شرم نریزد.

خداقوت و دست مریزاد به همه مردان و زنان نانوای ایران زمین .