محمد کاظم قهاری; محسن قاسم پور; پرویز رستگار جزی بررسی چرایی کاربرد واژه های آرکاییک در جزء سی ام قرآن کریمیکی از شیوه های کاربسته در قرآن کریم برای شیواگویی، روگردانی از ادبیات و سبک گفتار روزمرّه است. روزمرّه نبودن کلام، یکی از شیوه هایی است که گاه ادیبان با کاربرد آن به کلام. - بررسی چرایی کاربرد واژه های آرکاییک در جزء سی ام قرآن کریم یکی از شیوه های کاربسته در قرآن کریم برای شیواگویی، روگردانی از ادبیات و سبک گفتار روزمرّه است. روزمرّه نبودن کلام، یکی از شیوه هایی است که گاه ادیبان با کاربرد آن به کلام. خود گیرایی می بخشند چکیده یکی از شیوه های کاربسته در قرآن کریم برای شیواگویی، روگردانی از ادبیات و سبک گفتار روزمرّه است. روزمرّه نبودن کلام، یکی از شیوه هایی است که گاه ادیبان با کاربرد آن به کلام خود گیرایی می بخشند؛ و به آن آشنایی زدایی می گویند؛ پدیده ای که باید درک آن برای شنونده دست یافتنی باشد. یکی از شیوه های این رویکرد ادبی، آرکاییسم یا باستان گرایی است. آرکاییسم یعنی کاربست واژه ها و عباراتی در زبان روزمره و رسمی که کهنه و بی کاربرد شده باشد یا کاربرد واژگان سرزمینی در سرزمینی دیگر و یا احیای واژه هایی که در دسترس توده¬ مردم نیست و به زبان هویت می بخشد. آرکاییسم یکی از شگردهای آشنایی¬زدایی برای گیراییِ ذهن شنونده در مکتب نقد ادبی ِصورت گرای روس است. برچسب ها: |
آخرین اخبار سرویس: |