نقش ادبیات در بیان آزار جنسی توسط بچه ها

مهدی رجبی با تاکید بر نقش ادبیات در آموزش به کودکان برای شناخت بدن خود و مسائل آن می گوید: وقتی کودک و والدین در تجربه داستانی با هم شریک بوده اند، - کودک آن ها را محرم خود می داند و موضوع آزار جنسی را می گوید.

یا کودک می تواند تجربه داستانی را که با والدین خوانده به یاد بیاورد و اتفاقی را که برایش افتاده در آن قالب برای آن ها تعریف کند.

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت وگو با ایسنا، درباره ظرفیت ادبیات در زمینه آگاهی بخشی به بچه ها برای شناخت بدن خود و پیشگیری از اتفاق هایی مثل تعرض و تجاوز به آن ها، اظهار کرد: این موضوع در ابتدا مشکل جامعه شناختی دارد.

در جامعه ما سالیان سال نسبت به بیان مسائل خصوصی بدن و مسئله جنسی شرم و تابو عجیب و غریبی وجود داشته است و هیچ گاه در مورد آن حرف زده نمی شود.

خودِ بچه ها بعدا آن را کشف می کنند که این خیلی بد است، زیرا کودک چیزی را بدون آن که درباره اش بداند کشف می کند که این می تواند آسیب زا باشد.

او با بیان این که ابتدا خانواده ها باید آموزش ببینند و سپس کودکان تربیت شوند، گفت: بچه ها باید از کودکی درباره بدن خود بدانند.

البته این موضوع باید به صورت هوشمندانه باشد، نه این که هر چیزی را به کودکان یاد بدهیم.