گزارشی اجمالی از سوابق دیکتاتوری در ایران؛ سالهای بدون جمهوری!

جمهوری اسلامی ایران با برگزاری حدود چهل انتخابات در چهار دهه عمر خود یکی از مردمی ترین نظام های سیاسی جهان را به نمایش گذاشته است.

- تاریخ جمهوریّت در ایران باستان اگر برگزاری انتخابات را مهم ترین نشانه ی وجود جمهوری در یک کشور بدانیم باید دانست که در تمام تاریخ ایران تا زمان مظفرالدین شاه هیچ اقدامی برای برگزاری انتخابات و نظرخواهی از مردم در امر کشورداری صورت نگرفته است.

به عبارت دیگر در زمانی که وجود برخی انواع دموکراسی یا جمهوری در یونان و روم سبب پیدایش مباحثی حول نقش مردم در تعیین سرنوشت خودشان شده بود، ایران در میان سلسله های پادشاهی دست به دست می شد و کوچکترین حقی برای عموم مردم در اداره ی کشور وجود نداشت.

ماهیّت پاتریمونیالیستی حکومت سبب می شد منافع طبقه ی شاهی بر منافع عمومی ترجیح داشته و اساساً هیچ تفکیکی درباره ی این دو حوزه از حقوق (خصوصی و عمومی) صورت نگیرد.

در این میان حتّی اگر برخی از وجود مجلسی همچون مجلس مهستان در زمان اشکانیان سخن می گویند، باید دانست که آن مجلس متشکّل از اشراف و بزرگان بوده و در واقع ماهیّتی الیگارشیک داشته است.

  انتخابات در عهد قاجار تقریباً تا پایان دوره ی قاجاریه هیچ اهتمامی برای دخالت دادن مردم در امر سیاست وجود ندارد.