ورود تابلو فرش های رایانه ای و کسادی تابلو فرش های سنتی

رد چاقوی قالیبافی بر انگشت شست و اشاره‎اش جا خوش کرده است، فارغ از زمان و مکان پشت دار قالی نشسته و اشارت‎های عاشقانه‎ میان فرش و نقشه را با چاقو بر جان قالی می‎ریزد، - هر گره از فرش را با چنان ظرافت و حسایت خاصی می‎زند که گویی مادری از فرزند دردانه‎اش مراقبت می‎کند.

آلبوم کاری‎اش با عکس‎هایی از تابلو فرش‎های نفیس پر شده، تشخیص عکس از فرش سخت است و قدری دقت می‎طلبد، به طوری که اگر ریسه‎ی فرش و رنگ‎های زنده‎ی آن نباشد، نمی‎توانی تشخیص بدهی که این تصویر واضح، فرشی است که به دست استاد تابلو فرش تبریز بافته شده است.

آنچه می‎خوانید، گفت‎وگوی ایسنا با حبیب ژیلایی ، هنرمند نام آشنا، بی‎ادعا و بافنده‎ی تابلو فرش است، ژیلایی، حدود 40 سال از عمرش را صرف بافندگی کرده است.

کار بافندگی را از چه زمانی آغاز کردید؟ حدود 40 سال است که به کار بافندگی تابلو فرش مشغول هستم، هیچ استادی به من آموزش نداده است و خودم از روی علاقه و با نگاه کردن، کار بافندگی را یاد گرفته ام.

اوایل، صرفاً از روی نقشه کار می‎کردم و بعدها با قبول سفارش، از روی پوستر و عکس هم کار کردم.

تا به حال سابقه نداشته که فرشی را دیرتر از موعد مقرر تحویل بدهم و همه‎ی مشتریانم از کیفیت فرش راضی بوده‎اند.