روایت روزهای کنکور ارشد/ «حول حالنا» پس از تبعید!

نه سُمبه ی کنکور ارشد آن قدر پرزور بود که مرا در عید هم خانه نشین کند و نه هیچ کدام از اعضای خانواده دوست داشتند خاطره ی عیدِ بی سفر و بی تفریحِ سالی که کنکور کارشناسی داشتم را تکرار کنند.

- این شد که سفر عید خانواده را قربانی کنکور ارشد نکردم و قسمت مان، این بار هم مشهد بود.

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- محمدصالح سلطانی؛ سایه اش از جایی اواخر سال سوم، می افتد روی سر زندگیِ دانشجو.

تابستان سال سوم به سال چهارم، وقت تعیین مسیر است.

به انتهای جاده نزدیک شده ای و باید یک سوی این هزارتو را برای ادامه راه انتخاب کنی.

بعضی ها سال پنجم را انتخاب می کنند، که یک سال دیگر شیرینیِ دانشجوی کارشناسی بودن شان تمدید شود و زمان تعیین مسیر عقب بیفتد.

یک عده راه شان را جدا می کنند و می روند سراغ تحصیلات حوزوی.

یک عده دیگر بار و بندیل شان را می بندند و می روند به سوی سرنوشتی که خیال می کنند در اروپا و امریکا بهتر رقم می خورد.

چند نفری هم که بیش از بقیه درس خوانده باشند، با سهمیه استعداد درخشان و بدون کنکور می روند آن سوی پل.

گروهی هم قیدِ دانشگاه را می زنند و می افتند پی زندگی با همان لیسانس شان.

کسی که نه همت تحصیلات حوزوی را داشته باشد، نه به دنبال اپلای باشد، نه از ارشدِ بدون کنکور مطمئن باشد، نه بتواند با لیسانسِ خالی کاری از پیش ببرد و نه حتی وا�