قربانی اسیدپاشی: کاش به جای اسید با اسلحه به سرم شلیک شده بود

هر اسید پاشی که اتفاق می افتد به گونه ای تداعی کننده همان دردها و همان آزارها برای کسی است که روزی قربانی اسید بوده.

- یکی از قربانیان اسید پاشی گفت: هر اسید پاشی که اتفاق می افتد به گونه ای تداعی کننده همان دردها و همان آزارها برای کسی است که روزی قربانی اسید بوده.

زیور پروین که در سال 90 همراه با دختر 18 ساله اش مورد حمله اسید پاشی قرار گرفت و دخترش را چند روز بعد از این حادثه به علت جراحت های ناشی از سوختگی از دست داد در گفت وگو با ایسنا با اشاره به دو حادثه اسیدپاشی طی یک ماه گذشته در دو نقطه از کشور گفت: چند روز پیش متوجه شدم دختری یک روز قبل از عید در تبریز مورد اسید پاشی قرار گرفته و من از همان روز دوباره به گذشته رفته ام و واقعا احساس خوبی ندارم ، یکی از آرزوهای من این است که این درد برای هیچ کس دیگری اتفاق نیفتد.

وی درباره دردها و رنج های یک قربانی اسیدپاشی اظهارکرد: حالا که به دردهایی که تحمل کرده ام نگاه می کنم معتقدم اگر به آن موقع برمی گشتم و حق انتخاب داشتم حاضر بودم با اسلحه به سرم شلیک می کردند و زندگی ام تمام می شد اما زجر اسید را نمی شود توصیف کرد، چراکه پایانی ندارد.

این قربانی اسیدپاشی ادامه داد: در این سال ها سر کوچک ترین نه گفتن و اختلافاتی که در جامعه پیش می آید، اسید پاشی اتفاق می افتد و می توان گفت که این مسئله �