پیام رسان داخلی یا خارجی؟!

وابستگی کشور به پیام رسان های خارجی خطراتی را به دنبال دارد اما آنچه باعث نوعی مقاومت اجتماعی در مقابل این رفع وابستگی می شود مسئله بی اعتمادی به دستگاه های امنیتی و کیفیت نه چندان مطلوب نمونه های بومی این پیام رسان ها است.

- گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو" فاطمه نعیمی*؛ پیام رسان داخلی یا خارجی؟! پرسشی که مدتی است نقل محافل شده و به نظر می رسد پاسخ واحدی به آن داده نمی شود.

بسیاری از کشورها نظیر فرانسه و روسیه نیز اکنون با این پرسش درگیرند.

در ایران به ویژه پس از اغتشاشات دی ماه 1369، مسئله ی قطع وابستگی به پیام رسان های خارجی در دستور کار قرار گرفت.

دولت ها همواره این حق را برای خود قائلند تا با هر آنچه در فضای حقیقی یا مجازی حاکمیتشان را نقض یا محدود می کند مبارزه کنند.

پیام رسان هایی که سرور آن ها خارج مرزهای یک کشور و دور از دسترس است می توانند مصداق این نقض حاکمیت باشند.

این پیام رسان ها عمدتاً حاوی اطلاعات مهم و راهبردی در سطح کلان اند که این اطلاعات ممکن است برای برنامه ریزی های بلندمدت امنیتی در اختیار برخی سرویس های جاسوسی قرار بگیرند.

همچنین امکان رصد عامدانه ی حریم خصوصی افراد هم در آنان وجود دارد که با وجود اخباری که هرروزه از لو رفتن اطلاعات کاربران شبکه های مختلف اجتماعی در جهان منتشر می شود این یک نگرانی ج�