نوروزخوانان بهار گدا نیستند، ترحم ممنوع! ارباب خودم، چرا نمی خندی؟!

نگاهی به سنت های تاریخی ایرانیان و همدانیان نشان می دهد �حاجی فیروز� به نوعی در امتداد �کوسه گلین� و �میر نوروزی� و �سیاه� در نمایش روحوضی است که هم پیام آور شادی بوده اند هم تعریض گو و ناقد شاهان و مستبدان زمان، - با این وصف خوب است این پیام آوران شادی را حتی اگر طلب پول می کنند دوست بداریم و احترام کنیم که چونان پیکی از گذشته تاریخی و فرهنگی ما هستند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس" از همدان، در پی گیری خط تاریخی حاجی فیروز به سنت های تاریخی می رسیم که برخی حتی پیش از اسلام در ایران رواج داشته اما در ادوار صفویه و قاجار صورتی متفاوت یافته و در گذر زمان گاه تغییر ماهیت داده است.

حاجی فیروز را می توان در امتداد نمایش ها و سنت های ایرانی جشن ها دانست چنانکه میر نوروزی نوعی نمایش کمدی گونهٔ ایرانی بوده که برخی آن را توسعه یافته برخی نمایش های مذهبی می دانند که شخصیت وی متشابه نمادین ابولولو است و بر همین سیاق حتی باقی ماندن اصطلاح لولو به عنوان ترساننده را نشانی از رسوم دوران استقلال ایرانیان از حکومت های خلفای عرب عنوان می کنند.

میرنوروزی از مراسم وابسته جشن نوروز بود که در ایران مقارن با بهار انجام می دادند و در ایران رسم بود در ایام عید نوروز محض تفریح عمومی و مضحکه، فردی عامی و از میان مردم را به عنوان پادشاه یا امیر یا حاکمی موقتی