همسر مرتضی حسین پور، از شهدای شاخص سال 96 گر پدر رفت، تفنگ پدری هست هنوز

فکر می کنم خدا بزرگ ترین امتحان زندگی ام را در سال 96 از من گرفت.

نگاه من به این سال همین است، الان که برمی گردم و تک تک روزهای این سال را مرور می کنم، - می بینم خدا خواست که من در این سال همسر شهید بشوم.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه دیگر رسانه های مجله فارس پلاس، درست همین روزها که سال کهنه بساطش را جمع کرده که برود، همین لحظه ها که سال نو، دل دل می کند برای آمدن، اینجا زیر سقف خانه فرمانده حسین، جای خالی اش بیشتر از هر زمان دیگری احساس می شود.

فاطمه هر طرف می رود، هر جا را نگاه می کند، یاد مردی می افتد که حالا هفت ماه از شهادتش می گذرد.

مردی به اسم مرتضی حسین پور شلمانی که در جبهه های نبرد با نام جهادی فرمانده حسین قمی شناخته می شد.

درست همین روزها، همین لحظه های آخر سال، فاطمه کاظمی همسر این شهید مدافع حرم، حتی بیشتر از همه روزهای قبل در گلزار شهدای شهر شلمان، سراغ مرد خانه اش می گردد؛ مردی که مایه سربلندی یک ملت شد.

سال 96 برای فاطمه کاظمی چه سالی بوده؟! پرسیدن این سوال از او کار راحتی نیست، او در همین سال که تا چند روز دیگر کهنه می شود، یک عزیز از دست داده، همسرش در یک مهلکه نابرابر با نیروهای تکفیری در سوریه به شهادت رسیده و یک عزیز به دست آورده،؛ تنها فرزندش علی، 125 روز بعد از شهادت همسرش به دنیا آمده.