سنجشی درباره �خوارمایه داشتن سخن�/2 وقتی اندیشه به قربانگاه سیاست بازان حرفه ای می رود

دیدگاه استاد خسروپناه درباره فلسفه های مضاف، قطعاً از سنخ فلسفه تحلیلی نیست و تلاش شده در چارچوب فلسفه اسلامی ارائه گردد، اما با فلسفه تحلیلی هم پوشانی هایی دارد که ایشان بدون ادعای تخصص در آن حوزه تلاش کرده به برخی ارتباطات یا امتیازات اشاره کند.

- گروه آیین و اندیشه خبرگزاری فارس"، مهدی عاشوری*- دکتر موسویان نقلی از مقدمه کتاب را نقل می­ کند که در آن آقای خسروپناه از زمان اجرای این پژوهش سخن گفته­ و همچنین اعتراف نموده که زمانی حکمت متعالیه را پایان فلسفه اسلامی می دانسته­ است، اما در این پژوهش به قوت­ها و کاستی­ های فلسفه اسلامی اشاره کرده­ است.

آقای موسویان این قول آقای خسروپناه را هیجان­ انگیز خوانده، زیرا مدلول آن را این گرفته است که پس از دو سال پژوهش به این نتیجه رسیده است که روش ، محتوا و ساختار فلسفه اسلامی آسیب دیده است و این آسیب دیدگی منجر به ناکارآمدی آن شده است .

البته جمله آقای خسروپناه دارای ابهام است و چنین قضاوتی را می­تواند متبادر کند، ولی تنها گفته شده که (1) زمانی حکمت متعالیه را پایان فلسفه اسلامی می­دانسته و (2) انجام این تحقیق دو سال طول کشیده است و منطقا نمی­توان به نتیجه آقای موسویان رسید.