«شلتر»، خانه فراموش شدگان

شلتر پناهگاهی است برای معتادان متجاهر؛ افرادی که شب های سرد پناهگاهی ندارند شب را به صبح برسانند، جایی که مردانِ خسته از همه جا برای گذران لحظه های طولانی زندگی تلخشان، - به اینجا پناه می آورند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، از پل که آمدی پایین، سمت راست یک دیوار است که رویش نوشته گوسفند زنده موجود است، همان جا پیاده شو تا بیایم دنبالت آدرس را می گوید تلفن را قطع می کند، نوشته روی دیوار که در تاریکی شب به سختی مشخص است را می بینم از ماشین که پیاده می شوم دو نفر به استقبالم می آیند، مردی که نشان از اعتیاد در چهره اش مشخص است، با نور گوشی اش راه را روشن می کند از پل چوبی باریکی به سمت باغ ها عبور می کنیم، باکمی فاصله از آن ها حرکت می کنم، یکی از آن دو به سمتم برمی گردد و می گوید کمی تندتر بیا اینجا روشنایی نیست و به تنهایی نمی توانی راه را پیدا کنی، چهار سگ ولگرد همان اطراف جولان می دهند، از کوچه های تودرتو و محصور در باغ گذر می کنیم، تا بالاخره به دری گاراژی می رسیم؛ می گوید همین جاست.

اینجا شلتر است، پناهگاهی برای مردان آسیب دیده اجتماعی، مردانی که از بد روزگار اعتیاد گریبان گیرشان شده و در این شب های سرد پناهگاهی ندارند که شب را به صبح برسانند، من نیز برای ساعتی مهمان شلتر شده ام؛ جایی که مردان خسته از همه جا دنبال جایی هستند که به آرامش بر