رییس جمهور سال 59 چه کرد؟ اپوزسیون نمایی در لباس ریاست

آنچه مبرهن است و تاریخ انقلاب اسلامی در چند دهه ی اخیر نیز نشان داده، این است که از مسیر تندروی و اپوزسیون نمایی و تقابل با نظام و انقلاب کسی طُرفی نبسته است.

- رخدادهای 4 دهه گذشته و نوع کنش های سیاسی جامعه در این مدت، نشان داده است که مردم علی رغم اینکه برای انتخاب مسئولان کشور پای صندوق های رأی می روند و گاه رأی قاطع خود را به نام افرادی به صندوق می اندازند، اما درعین حال هیچ وقت با کسی تا ابد عقد اخوت نبسته اند و رأی شان به افراد همواره رأی مشروط است.

همین مسئله موجب شده تا مردم زمانی رأی قاطع خود را به نام ابوالحسن بنی صدر و زمانی محمدعلی رجایی و زمانی هم محمود احمدی نژاد و حسن روحانی به صندوق بریزند.

در واقع این تنوع انتخاب های مردم پیام مشخصی را برای منتخبین دارد و آن هم اینکه رأی مردم به رییس جمهور، چک سفید امضا نیست.

تجربه ی اولین رییس جمهور کشور و تصور وی از رأی مردم و به تبع آن نوع برخوردش با این مسئله، یکی از قطعه های عبرت انگیز تاریخ جمهوری اسلامی است.

بنی صدر که زمانی موفق شده بود اکثریت قاطع آرای مردم را به خود اختصاص دهد و با 11 میلیون (76 درصد) رأی، اولین رییس جمهور ایران لقب بگیرد، تصورات موهومش نسبت به آرای مردم، فرجام بدی برای او رقم زد و 36 سال قبل در چنین روزهای بود که بعد از یک سال و چند ماه، از ریاست جمهوری